Bir düştü Real Madrid’i yenmek; İspanyol Boğası’nı İstanbul’dan puansız göndermek...
Olmadı. Aslında, bir zamanlar içeride-dışarıda yenmişliği var Galatasaray’ın Madrid’i. Hatta elinden kupa almışlığı da söz konusu, ancak o günlerle dünün arasındaki zaman diliminde çok şeyler değişmiş... Dün bunu net biçimde gördük. Onca eksikle geldiler, G.Saray’ı evinde yenip gittiler. Gerçi, Sarı-Kırmızılılar, düşü gerçekleştirebilirdi de; en azından 1 puanı alırdı pek ala! Çünkü, bölüm bölüm, maça ortak olduğu dakikalar var Cim-Bom’un, seyircisinin müthiş desteğiyle. Örneğin 9’lu dakikalarla, devrenin sonunda ve ikinci yarının başında Andone 2 kez, Babel’le Belhanda da 1’er kez çok net fırsat buldular. İkinci yarıda da Nzonzi, Feghouli skor tabelasını sil baştan değiştirebilirdi. Tribünlere saç baş yolduran bu pozisyonlarda ya Madrid savunması iyi direndi, ya da şut tercihleri doğru değildi. Belki, Real Madrid gibi bir dev önünde yakalanan fırsatlarda top çerçeveyi bulsa G.Saray’ın Avrupa’daki makus talihi bile değişirdi, ama olmadı; İspanyollar az geldiler, öz geldiler ve yetenekli isimlerinin ‘iş bitirici’ dokunuşlarıyla (Benzema, Hazard ve final vuruşu Kroos) 3 puanı alıp gittiler. Şimdi dönelim Andone’un değerlendiremediği fırsatlara; evet Terim’in 11’i, topu zorlanarak da olsa rakip 18’e getirdi. Ne var ki Andone, atsa kahraman olacağı pozisyonları değerlendiremedi. Belki, onun yerinde Kolombiya ‘kaplanı’ Falcao olsa, o pozisyonlardan 1’i, 2’si gole dönüşse çok değişik bir tablo çıkabilirdi karşımıza. Ama dedik ya, Andone’un gücü o kadardı.
Sahi, Rumen oyuncunun formasını kaptığı Falcao nerede? Sakatmış! Eğer evinde sabuna basıp banyoda düşmediyse, G.Saray yönetimi veya sağlık ekibi açıklama yapmalı; “Biz Falcao’yu sakat sakat tonla para verip aldık” diye.. Ya da çıkıp itiraf etmeli birileri, “Hatırlı ‘abileri’ kıramadık, Etnospor’un açılışına götürdük, oradaki nazik (!) topluluk adamın tendonuna bastı” diye. Neyse bu konu çok su kaldırır. Yine maça dönersek; dönem dönem iyi oynadı dedik ya, işte oralarda Nzonzi, futbolu yeniden hatırlayan Nagatomo ve Babel ve sonradan giren Emre ön plandaydı. En. Ok da Muslera, 12 kurtarışla takımı ayakta tuttu. Ancak Seri’nin final pasları kaptırma hastalığıyla, Belhanda’nın ruhsuz görüntüsü takım için el freni oldu. Faslı, gerçekten aldığı 4.4 milyon Avro’ya ihanet ediyor. Hele hele oyundan çıkarken seyirciye ettiği ağır küfürlerin affı olmamalı...
Evet, son tahlilde 3 maç 1 puan ve grup sonunculuğu sanırım Şampiyonlar Ligi’ne matematiksel olarak olmasa da zihinsel bazda veda anlamı taşıyor. Üstelik bunca yatırıma rağmen!