Aziz Yıldırım, ‘kamuoyu yoklamalarının’ aksine, pazar günü büyük farkla başkan seçildi. Kongreden bir gün önce birçok gazete, TV ve radyo, “Aydınlar önde gidiyor” diye yorum yapmıştı, ne var ki kullanılan 9 bin oyun yüzde 75’i Yıldırım’a gitti. Demek ki Fenerbahçe ailesi, 3 Temmuz süreci sonrası yargılanan, hatta hapis yatan başkanının masum olduğuna inanmıştı. Seçimin şifresi de 3 Temmuz’du. ‘Fenerbahçe şike yaptı mı, yapmadı mı’yı oyladı üyeler. Ve başkanlarını, akladılar.

     Aynı saatlerde Fenerbahçe’deki kongreyi, partisinin Kızılcahamam’daki kampında TV’den izleyen ülkenin ‘seçilmiş’ Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan ise üyesi olduğu kulübün yeni başkanını kutlamak yerine mikrofona sarılıp, seçim vaatlerinde Fenerbank, Marina ve alışveriş merkezinden söz eden Aziz Yıldırım’ı eleştirecekti. Hatta, “500 milyon borç varken ne pahalı transferi” demeye de getirdi lafı...

     Oysa aynı Erdoğan, kısa bir süre önce şu sözleri sarf etmişti partisinin 21. istişare toplantısında: “Sandığın namus olduğunu savunmaya devam edeceğiz... Evet, her yerde sandık namustur.

     ”Ya Sayın Başbakan, daha kısa bir süre önce ‘demokrasi’ ile ilgili sarf ettiği bu sözü unuttu, ya çok güvendiği isimlerin yönetime seçilememesine fena içerledi ya da bir F.Bahçe kulüp üyesi olarak ‘aşırı borçlanma’dan rahatsız. Başka açıklaması yok bu tepkinin!

     Yeri gelmişken, F.Bahçe - Trabzon maçı sonrası, kameraların önünde rakip takım seyircisiyle ağız dalaşına girip “Siz gidin, hırsız başkanınız gelsin ulan..” diyen Trabzon Başkanı İbrahim Hacıosmanoğlu’nu “Trabzon başkanını sağduyulu tavrı nedeniyle kutluyorum” diyen Başbakan’ın, F.Bahçe Başkanı’nı, Banka kuracakmışsın, izni kimden aldın, Marina yapacakmışsın, Çevre Bakanı mısın” diye eleştirmesi de gerçek bir tezat! Ama Türkiye zaten tezatlar ülkesi değil mi? İşimize gelince demokrasi, işimize gelmeyince “Ben ne diyorsam o...”