Uzmanlara göre futbol, toplumları biraraya getiren en önemli sosyal olay. Öyle ya önemli bir maç oldu mu, her şey bir kenara bırakılıyor. Başbakan, kritik bir pozisyonu takip ederken, önüne uzatılan tarihi kararı, “Sonra imzalarız” diye öteliyor, Bakanlar Kurulu, ‘zorunlu’ maç arası veriyor. Hatta Latin Amerika’daki iç savaş sırasında geçici ateşkeslerden birinin gerekçesi, ülkelerden birinin dünya kupası maçıydı yanılmıyorsam...

Ve futbol, ‘düşmanları’ da biraraya getirmekte. İran ile Amerika Birleşik Devletleri dahil, iki Kore, Ermenistan - Azerbaycan hep meşin yuvarlak sayesinde ‘el sıkışmış’.. Gel gelelim Türkiye’de futbol barış değil, ‘savaş’ aracı oldu çıktı. Kamplara ayrıldık resmen; belki mezhepsel ve etnik çatışmalar aşılacak ama bu gidişle camialar arasındaki ‘renk kavgası’ hiç bitmeyecek.

Eskiden sadece derbi maçlarda hortlardı ‘ezeli düşmanlık’. Şimdi, G.Saray - F.Bahçe - Trabzon ve dolaylı olarak Beşiktaş her demeçte birbirlerini suçlar hale geldiler. Onları geçtim alt sıralarda Mersinli Kayseriliye, Antepli Elazığlıya, Akhisarlı İstanbul Belediyeliye ‘düşman’ gözüyle bakıyor.

Peki bu kagvayı, kaotik ortamı kim bitirecek? Elbetteki TFF ve onun başkanı Yıldırım Demirören. Ancak, o, olayları ‘uzaktan’ izlemeyi, prensip edinmiş. Elini taşın altına sokmuyor. Bakıyorum F.Bahçe’si, G.Saray’ı, Beşiktaş’ı, Trabzon’u, dönem dönem MHK başta olmak üzere PFDK, Tahkim, Hukuk ve Temsilciler Kurulu’nu suçluyorlar. Haksızlar mı? Hayır.

Özellikle MHK’de başıbozukluk almış başını gitmiş. Geçen hafta Mersin Başkanı Ali Kahramanlı ile konuşuyorum, “Arif bey Kayseri maçını izleyin” dedi. İzledim. Biraz da medyanın şişirdiği Hüseyin Sabancı’nın Mersin’i nasıl ‘yok ettiğini’ gördüm. Üstelik o Sabancı, daha 2 gün önce MHK ara seminerine girip, “Sertliğe göz yummayın, dirsek atan futbolcuyu kaçırmayın” talimatı almış. Ama Kayserili defans oyuncusu Mersinli Ozan’ın suratını patlattı dirsekle, Hüseyin’in çıtı çıkmadı, yalandan bir sarı kart! F.Bahçe’nin haklı hakem isyanını ve Zekeriya Alp’e yönelik istifa çağrısını yazmıyorum bile, çünkü derbinin yardımcısı M.Emre Eyisoy, F.Bahçe’nin buz gibi golünü yedi. Sonucu etkiledi, belki o 1 puan şampiyonu belirleyecek.

Öteki kurullarda da çifte standart ve ‘hukuksuzluk’ almış başını yürümüş. PFDK kişi ve kulüplere verilen cezalarda sürekli ‘farklı’ harita izliyor. Tahkim Kurulu denen futbolun ‘son karar’ merci, PFDK’nin her kararına bir kulp takma geleneğini sürdürüp alakasız indirimlere ve onamalara gidiyor. Benzeri olaylarda farklı kararlar veriyorlar ki, bu evrensel hukukun, ‘asıl olan emsaldir’ öğesi ile ters düşüyor. Tek tek yazmayacağım, geride kalan 3 aya dönün bakın ne demek istediğimi anlarsınız. İşin daha garibi Temsilciler Kurulu, bir TFF kurumu değil sanki ‘hafiyelik’ okulu. Üstelik tüm temsilciler de koca koca adamlar. Kimi akademisyen, kimi genel müdür, kimi ağa, kimi paşa! Ama kulüplere ceza vermek için öyle garip şeyleri rapor ediyorlar ki şaşırır kalırsınız. Geçenlerde bir TFF 1. Lig maçını izliyordum, stat eski, kapısı açılmaz bacası kapanmaz. Temsilci terör estirdi resmen, bastı para cezasını. İnsaf yahu! O adamlar 5 liraya bilet satıyorken, sizin keyfi para cezalarınızı nasıl ödesinler!

Ve Yıldırım Demirören bu kurullara, “Toparlanın, futbol elden gidiyor” diyemiyor. Kurulların da gitmeye niyeti yok. (Zaten gitmezler, yukarıda saydığım kurulların üyeleri ayda 10’ar bin lira ‘huzur hakkı’ alırken, hiçbir üyeyi istifa ettiremezsiniz) Olan Türk futboluna oluyor.

Araştırdım, şu anki kurulların ve TFF yapılanmasının yarısı Mahmut Özgener döneminden kalma kişilerden oluşuyor. Yani, Türk futbolunda kulüp başkanlarının, TFF başkanına, “Söyleyin o Mahmut’a” diye telefon açıp ‘hakem, gözlemci, temsilci, maç günü değişikliği’ istediği günlerin ‘yönetim’ kadrosu iş başında. O yüzden kimse futbolda iyi bir şeylerin olmasını beklemesin.

\n