Galatasaray Kasımpaşa önünde 6. yenilgisini aldı.. Şampiyonluk kovalayan takımlar için ‘üst’ sınırdır. Lafın kısası şampiyon olmak istiyorlarsa önümüzdeki 12 haftayı ‘firesiz’ geçmek zorundalar.
İşin garibi bu 6 yenilginin tamamı deplasmanda. Demek ki kendi evinde ‘aslan’ kesilen Galatasaray’ın dışarda sesi soluğu çıkmıyor.. Bu kaybı hakeme bağlamak kolaya kaçmanın en basit yolu olur. Evet, ‘cin’ lakaplı Halis Özkahya Bey, görmediği pozisyonda penaltıya hükmetmiştir, karar gridir, verseniz de vermeseniz de su kaldıracak bir pozisyondur ama Halis Bey, 90 dakika içinde ‘kart’ seçimleri ve ‘zırt-pırt’ çaldığı düdüklerle oynamak isteyen takıma el freni olmuştur. Yine de Kasımpaşa yenilgisinin sorumlusu ‘hakem’ değildir. Galatasaray, madem liderliğini sürdürmek istiyordu,
o zaman 1-0’ı yeterli bulmayacak, farkı açacaktı. İyi de başlamışlardı oyuna, pozisyon da buluyorlardı ama final vuruşları şaştı. Tek golün sahibi Rodrigues’in bile ayarı şaştı! Anlaşılan geçen haftanın ‘sorumsuzu’Belhanda arandı! Üstüne üstlük Gomis’in ‘bayılma’ hastalığı nüksedince takımın yarım yamalak motivasyonu Fransız golcüde takılıp kaldı. Çünkü tüm Galatasaraylılar, arkadaşları yere düşüp hareketsiz kaldığında -doğal olarak-‘eyvah’ çığlıkları attılar. Gomis 3-4 dakika sonra kendine geldi, oynamak istedi. Fatih Hoca da Fransız yıldızı kırmayıp oyunda tuttu! Ne var ki Gomis baygınlık sonrası takımı da alıp başka bir dünyaya götürdü sanki!
2. yarıdaki Serdar-Eren, Feghouli-Sinan ve Selçuk-Yasin değişiklikleri de çare olmayacak bu konsantrasyon düşüşüne. 2 forvet, 3 kenar hücumcu bırakın galibiyeti getirmeyi yenilgiyle sonlanan hamleler oldu.
Özellikle yenen 2. golde stopere çekilen Donk’un topa çıkışını TV’den izleyin ne demek istediğimi anlarsınız. Evet, Hollandalı Terim’le formunu yükseltti -hatta dün asist yaptı- ama asla son adam oynayamaz!
Sözün kısası, Galatasaray kazansa rakiplerine moral açısından tur binderecekti, kaybetti, hem liderlikten oldu, hem 34 haftalık maratondaki yenilgi kredisini 6. mağlubiyetle doldurdu!