Taraftaları ‘ideolojik’ propaganda yaptığı için ceza yağdırılan, yıldız futbolcusu sosyal paylaşım sitesinden ‘barış’ isteyen açıklama yaptığı için ceza yağmuruna tutulan bir takım Amedspor. Siyasette, sosyal hayatta düşmanlaştırılan, istenmeyen, yok sayılan bir halkın futboldaki tezahürünü yaşayan bir takım da diyebiliriz.
Önceki gün Diyarbakır’da maçı olduğunu duyunca izlemeden dönmeyelim dedik bir grup gazeteci. Zaten televizyonda izleme şansı da neredeyse imkânsız bir takımdan söz ediyoruz. Heyecanla tribündeki yerimizi aldık. Amedsporlu futbolcular büyük bir tezahürat altında taraftarları selamladı. Sıra rakip takım İstanbulspor’a geldi. Futbolcular büyük bir ciddiyetle sahanın ortasına çıktı ve “Önce Vatan” yazan pankartı açtı. Aynı anda tribünlerden yuhalamalar ve ıslıklar yükseldi. Ve tabii bazı küfürler. Hani şu tribünlerde duymaya alışık olduğunuz cinsten. İstanbulsporlu futbolcular pankartı sahanın ortasına bırakıp gitti. Bu sırada tribünlerde yapılan yorumlar iki kelime etrafında dönüyordu: Provokasyon, tahrik.
Neden mi?
80’lerde 90’lardan bu yana kanlı bir sürecin yaşandığı topraklarda büyüyen hemen herkes için bu tip yazıların çağrışımı bir başkadır. Dağlara taşlara, askeri birliklerin kapılarına yazılan “Önce Vatan”, “Türk Öğün Çalış Güven”, “Ne Mutlu Türküm Diyene”, “Komando” yazıları onlar için ölümleri hatırlatan bir tehdittir. Cezaevlerinde yapılan işkencenin bir başka adıdır. İstiklal marşının sadece bestelenen kıtalarının değil tümünün ezbere söyletilene kadar yenilen dayak, işkencedir.
“Bu topraklarda sadece Türkler yaşar” demektir, “Vatandaş Türkçe konuş” demektir.
Bugün DBP’li belediyelere atanan kayyımların yaptığı ilk iş olan Türk bayrağının asılmasının ardındaki gerçektir. Ya Türkleşeceksin ya da yok olacaksın demektir.
İşte tüm bunların ışığında bakmak gerekir o pankarta gösterilen tepkiye.
Kötü bir niyetleri olmadığını açıklamış İstanbulspor yetkilileri.
Her maçta aynı pankartı açtıklarını söylemişler. Keşke biraz sağduyu ve empati yapabilselerdi. Her gün ölümlerin sürdüğü, Kürt siyasetçilerin tutuklandığı, öğretmenlerin cadı avına uğradığı, barış isteyenin terörist ilan edildiği topraklarda üstelik de o bölge için başka bir anlamı olan takım ile yapacakları maça çıkarken “Önce Vatan” yazılı bir pankart yerine “Önce İnsan” ya da “Önce Barış” yazan bir pankartla çıksalardı herkesin gönlünü fethederlerdi.
Bu güne dek birçok futbol takımı siyasileştirilmiştir. İçinde yaşadığımız süreçte de Amedspor için geçerlidir bu. Deplasmana gidecekleri her takımın yöneticisinin tedirginliği de bunun içindir. Biraz da oyundan söz edersem eğer. Heyecanlı bir maçtı. Sert tekmeleri saymazsak eğer iyi olan kazandı.