Futbolda kriz diye bir gerçek vardır. Ebadınıza, şöhretinize, özgeçmişinize hiç bakmaz, ilk tökezlemede peydahlanır. Üstelik memleketi de yoktur. Bakın geçen senenin süperstarı Barcelona’ya. Olmadı Juventus’a, Mourinho’nun Chelsea’sine... Zaten bu yüzden futbol kulüpleri güllük gülistanlık bir alanda bahçıvanlığa değil, uçurumun kenarında ip cambazlığına benzer. Yani, kriz olması sorun değildir, olabilir. Asıl bunu nasıl yöneteceğiniz önemlidir.

Kriz çözmek
Sanırım Sarı-Kırmızılılarda son dönemde sorun buydu. Çünkü sıkıntı yaşamaya, kriz yaratmaya alışıldık bir coğrafyada, Galatasaray gibi dertle yaşamayı iyi bilen, hatta pek çok kötü dönemden başarı devşiren bir kulüpte her tümseğin takoz etkisi yaratmasını garipsiyorduk. Aşamıyordu Cim Bom. Takılıp kalıyordu. Hem sahada hem masa başında... Dün o kadar kötü oynarken bile galip gelmeyi başardığında o eski becerikli halini hatırlattı Cim Bom.
Azımsamayın. Rakip son on yılda en ağır yenilgilerinden birini aldığı, deplasmanda son dört maçın üçünü kaybettiği, son 15 maçta evinde sadece bir kez yenilen Başakşehir! Yani az iş değil. Evet, uzun süre aksadılar. Akmadı, işlemedi. Ama işte bir an geldi ve oyun döndü. Sanırım Türkiye’deki teknik direktörlerin en sevdiği anlar bunlar. Kötü giden tabloya bir dokunuş ve gol. Gerçi Podolski’nin attığı ve oyunu çözen ilk gol biraz ‘el emeği’ göz nuru bir goldü ama olsun.

Beceri düzeyi felaket
Öyle ya da böyle koparıp aldılar maçı. Tamam, ikinci devre bir tık daha tempoluydu. Fakat beceri düzeyi gene felaketti. Hızlı ama deorganize bir koşuşturma. Heba edilmiş dakikaları telafi etmek isteyen bir telaşe durum... Zaten asıl böyle maçlarda sonucu hep bir son hamle belirliyor. Onu bulmak önemli! Kazandı Cim Bom.
Bu zor zamanlarda ilaç gibi gelecek bir üç puan bu. Ama oyun hâlâ kötü. O yüzden galibiyet, mağlubiyet kadar biraz buna da takılıyor Galatasaraylı. Çok uzun süredir takımı onlara iyi futbol göstermiyor. Ve bir galibiyetle kriz çözülmüyor. Sadece üstü örtülüyor. Milli Maç arasında sanırım camia olarak Sarı-Kırmızılıların en çok buna odaklanması gerek. Yapay krizlere değil!