Bu maça neden gidersiniz? Bir kış gününde, ülkeye o kıştan daha beter bir karanlık çökmüşken, memleketin bir bölümü yanıyorken, ‘orası yanıyor’ diyenler de yanıyorken, futbol çekici gelir mi? Hadi bir süreliğine düşünmediniz bunları, ‘boşver’ dediniz ve futbol cezbetti diyelim. Galatasaray maçına mı gidersiniz? Ligin ilk yarısını oldukça kötü kapatan, yeni teknik direktörüyle de toparlamış görünmeyen bir takım heyecanlandırır mı sizi? En azından yeni transferleri görmek motive eder belki. Peki sadece Donk yeter mi? Üstelik karşıda daha evvel tüm maçlarda yendiğiniz bir rakip varsa... Ve taraftar kendi oyuncusundan bile memnun değilse...
Her yeni soruda tablo biraz kararıyor değil mi? Hayır, durum o kadar da kötü değil. Futbolun garip bir büyüsü var. En mutsuz, en huysuz zamanınızda bile biraz zerk ediliyor kanınıza, birden hareketleniyorsunuz. Bunların üzerine bir de üzerine Sinan Gümüş gibi bir faktör de gelince resmen gülümsüyorsunuz. Bu oyunun tüm sihri de bu değil mi işte? Durduk yere bir tebessümü alır suratınıza yerleştirir. Memleket, dertler, tasalar, karanlıkların arasından bir ışık sızıverir... Dün akşam tenhalarda oynandı Galatasaray- Sivasspor. Ama gidenler, izleyenler gene de pek memnuniyetsiz ayrılmadı.

Oyundan sıkılmadılar
Daha birkaç gün önce, skor 3-1’ken bile boş kaleye kaçıran oyuncusunu ıslıklayanlar bu sefer de gol kralını ıslıkladı, ama aslında o kadar sıkılmadılar oyundan. Bunun en büyük nedeni Sinan’ın aktifliğiydi tabii. Sadece o değil ama. Devre arasını fena geçirmemiş gibi duruyordu Cim Bom. En azından ilk bir saat iyiydiler. Pas trafiği, hız, fizik güç toparlamış gibiydi. Bir de üzerine Burak’ı ıslıklayanlar ve ıslıklanmayanlar olarak ikiye ayrılınca aksiyon arttı. Ama işte rakip Sivasspor hem eksik hem de kötüydü. Zaten edinilmiş çaresizlikle gelmişlerdi İstanbul’a. Bugüne dek puan alamadıkları bir deplasmanda 20 dakikada 2-0 geri düşmek morallerini bozmuştu. Toparlamaya çalıştılar. 2-1 oyuna renk de getirdi. Ama gerisi gelmedi ve iki penaltılı da olsa çok rahat bir maçtı Cim Bom için.
Yiğidolar bu maçı son düdük çaldığı anda unuttu muhtemelen. Galatasaray da unutmalı. Evet fena değillerdi. Ama bu takım yeniden mücadeleye tutunacaksa her maçta yeniden sınanacak. Tribünüyle de, oyunuyla da, fizik gücüyle de... Bu ilkiydi. Şimdi önlerindeki 16 maça bakma zamanı.