Dün gün boyu çanlar çaldı...

Evlerde aramalar yapıldı, zanlılar götürüldü...

Televizyonlarda alt yazılar “baskınları” haber verdiler... Dikkatli konuşmaları tembih edilmiş spikerler, ağızlarını yamultarak “konuklara” hukukun işlemekte olduğunu anlattırdılar... Koca çeneli çıkıp televizyonlarda anlattı:

“Çan çan çan...”

*

Bilirsiniz “beşinci çan”ın hikâyesini:

Krallığın hüküm sürdüğü çağda şehrin merkezindeki kulede büyük bir çan vardı...

Bir vatandaş öldüğünde çan bir kez çalardı... Bir asilzade öldüğünde iki, kralın adamlarından birisi öldüğünde üç, kral öldüğünde dört defa...

Bir gün kralın mahkemesindeki yargıçlar insanların vicdanını sızlatacak kararı vererek, bir masumu mahkûm ettiler...

O gün çan beş kez çaldı...

Herkes koştu çan kulesinin altına...

Sordular çancıya:

“Kraldan daha büyük ölen kim?..”

Kuledeki yanıtladı:

“Adalet öldü...”

*

Dün yine bütün gün çanlar çaldı...

*

“28 Şubat” diyorlar bu kez...

28 Şubat muhtırasından 15 yıl, iktidar olduktan 10 yıl sonra mı geldi aklınıza?..

Peki 28 Şubat kararlarının altında, o gün devlet bakanı olan Abdullah Gül’ün imzası var, bugün Cumhurbaşkanınız...

Çağırıp sorun mesela:

“Niye imzaladın?..”

Hukuksuzluksa, hukuksuzluğu imzalayan da sorgulanmaz mı?..

“Korktuk” derse...

Korktuktan 15 sene sonra mı irkilir insan?..

*

Adalet ise...

Salınan Hizbullahçılardan, zamanaşımına uğrayan Madımak’ta insanları yakanlara kadar... Kayıp trilyonlardan, evrakta sahteciliklere kadar... Otuzdan fazla AKP’li belediyedeki yolsuzluk iddialarından, daha önceki gün kapatılan Deniz Feneri dosyasına kadar...

Say say bitmez...

İktidara dokunan tüm yolsuzluk, vurgun, soygun iddialarının örtülmesi... Ama gerici yapılanmaya ve irticaya tepki gösteren ne kadar cumhuriyetçi varsa toplanıp hapishanelere doldurulmaları rastlantı mıdır?..

Böyle midir adalet?..

*

“Türkiye geçmişi ile yüzleşiyor” diyor koca çene...

Bugünü ile niçin yüzleşemiyor?..

Çenelerine vurdu:

Çan çan çan çan çan...