Bir:
Terörist, Başbakan’dan daha açık oynuyor, ne dediği belli oldu en azından...
Hâlâ silahları bırakmaya karşılık ne sözlerin verildiğini bilmiyoruz ama...

İki:
Olsun hadi...
PKK silahı bırakıyor, öteki yana çekiliyorsa bu iyi bir şey...

Üç:
Bundan memnun olmayan kimse yok...

Dört:
Birbirlerini buldular hakikaten...
Terörist ile Başbakan “İslam” unsurunda birleştiler...
Gidenlere ayet okuması boşuna değilmiş...
Bu ortaklıklarının süreceği anlamına gelir...
Ne mutlu...

Beş:
“Türklük”, “milliyetçilik” yerine artık bu ülkeyi ayakta tutacak tutkal; İslam...
Bu nedenle “barış, kardeşlik” ilan edilen meydana zahmet edip de bir Türk bayrağı asmadılar...
Hoşgörün artık...
Bayrak da olmayıversin...

Altı:
Siz Güneydoğu elden gidecek diyordunuz...
Bakın sözünü ettiği “Misakı Milli” ile Musul’a kadar bize getiriyor...
Müjdeyi verdi Apo...

Yedi:
Silahlı teröristler gittiklerine göre “Barışa da varız, savaşa da varız” derken, neyle savaşacaklar dersiniz?..
Öcalan, Arap Baharı’ndaki modeli seçti...
Tahrir Meydanı yöntemi...
Bundan böyle kimse Diyarbakır meydanını boşaltamaz, savaş kentlerin meydanında...
Demokratik diyelim...

Sekiz:
Acele etmeyin...
Bu oyunun sonunu bekleyin, biraz sabır...
Türkiye Cumhuriyeti’nin hapistekine verdiği ödün nasılsa dökülecek ortaya...

Dokuz:
Sakin olun...
Barış sürecini bozarsanız maazallah...
Apo’yu çıkarıp sizi kapatmasınlar...

On:
Aklınıza bir şey gelirse, numara verip siz devam edin artık...