Her taraf karla kaplı...

Bahçede kediler yürüsünler diye kürekle karda yol açtılar, muhterem karım ile bizim Turna Hanım...

Yol, yemek tabaklarından geliyor, su taslarına dönüyor... Oradan virajı alarak çıktıkları yere uzanıyor... Oradan kıvrılıyor, terasa çıktıkları yöne...

Dönüyor; bahçe kapısına doğru...

*

Ama kediler karda açılmış yoldan geçmiyorlar...

Andree “Onlara yol açtık, niye yoldan yürümüyorlar?” diye üzüldü... Ona “Ben hiç yoldan giden kedi görmedim” dedim...

O “yol dururken, öbür taraftan geçiyorlar ama” dedi...

Keçi yolu duymuştum da kedi yolu ilk kez duyuyorum...

Uzun uzun anlattım:

“Yolu düz yapacaktınız... Sizin açtığınız yol döne döne gidiyor... Kıvrılan yol kediler için hiç uygun değil... Birçok köşe ve viraj var... Sağa dön, sola dön... Sonuçta bunlar kedi, kestirmeden gitmeyi severler... Kedi yolu nereden çıktı?..”

*

Kar her taraf...

Kuşlara yemek hazırladı:

Şehriyeli pilav...

*

Geçen kış ısının eksi onlara düştüğü gece arka sokaktaki mahallenin şişman köpeği “Muhtemel”e battaniye götürdüğünü, ikinci gün işçiler ortası olmayan bir battaniye bulup getirdiklerinde anlamıştım.

Baktım; benim battaniyem...

İyi ki pijamamı vermemişti Muhtemel’e...

*

Olsun...

Sabahları mutfak tarafından tıkırtılar geldiğinde kuşlara, köpeklere, kedilere özenle yemek hazırlandığını bilirim...

Standart kahvaltımı yaparken, bu beni her zaman mutlu eder...

Doğada tüm yiyecekler karın altında kaldığında, bir tek canlıyı doyurmanın bile en yüce ibadet olduğunu düşünürüm...

Ben “yaratılanı severim Yaradandan ötürü” sözünü sevmem...

“Yaradanı severim, yarattıklarından ötürü” derim...

Doğrudan sevmek varken, içine menfaati gizlemiş “ötürü” sevgiler bana göre değil...

*

Dışarıda insanlar birbirlerini yiyorlar...

Her yerde gözyaşı ve kan var...

İntikam, kin, nefret birbirleriyle yarışıyor...

İyi insanlar olanları izliyorlar, onların paylarına dahi korku ve acı düşüyor...

*

Siz yüreğinizde bir kedi yolu açın...

Kedi geçmezse, sevgi geçer...

\n\n