İlker Başbuğ kaleci olsaydı...

Kapının önünde “Yalnız değilsin” diye bağıracak sarı lacivertli bir ordu olacaktı...

Ama sen kalk Genelkurmay Başkanı ol...

*

Mehmet Haberal...

Binlerce çaresiz hastanın yaşamını kurtaran organ naklini kendine dert edin... Bir tam teşekküllü hastane kur tırnağınla...

Ankara’nın bozkırında bir orman yetiştir...

Ortasında bir üniversite, on binlerce genç yetişsin...

Böyle yalnız kalırsın işte...

Oysa futbol takımı kurup başkanı olsaydı...

Arkasında on binler olacaktı...

*

Bizim can Mustafa...

Halı sahada top koşturmak da mı gelmedi aklına, gazeteci olacağına...

*

Doğu Perinçek, Tuncay Özkan...

Nedim, Ahmet, Barış’lar...

Soner Yalçın...

Bir takım işte...

3 bin, 5 bin kişi mahkeme kapısındaydı...

*

Ama Fenerbahçe taraftarları başkanlarını yalnız bırakmadılar...

Hiçbir sivil toplum örgütünün yapamadığını yapıp, sivil inisiyatifin demokratik baskı hakkını kullanıp, binlercesi toplandı oraya...

Yıllarca, “Bu futbol spor değil” diye yazı yazmış, futbolu sevenlerin diğer ulusal meselelere ilgi duymayışına kızmış birisi olarak...

Özür dilerim...

*

Sürü olan bizmişiz...

Ne rektörler, dekanlar, hocalar, günahsız akademisyenler götürüldüğünde üniversitelerin sesi çıktı...

Ne parasız eğitim isteyen ya da duvara yazı yazan öğrencileri içeri kapattıklarında gençlik umursadı...

Ne gazeteciler yıllardır hücrelerde çürüdüğünde medyanın ve medya örgütlerinin yeterince kılı kıpırdadı...

Ne hukuk bittiğinde hukuk adamları, ne bilimsel özgürlük tükendiğinde bilim adamları, ne sendikalar çökertildiğinde işçiler, ne Türkiye satıldığında sermaye, ne aç kaldığında yoksul böyle bir tepki gösterebildi...

Fenerbahçeli yaptı bunu...

*

19 Mayıs, 23 Nisan, Ant, Gençliğe Hitabe, modern eğitim, büyük devrim, çağdaş yaşam, hukuk devleti, laiklik...

Cumhuriyet...

Atatürk...

Kendisini yaratan tüm değerlerin üzerinde tepindiler de...

Bir millet umursamadı bile...

*

Bari yüzünü sarı lacivert boya...

Utancını görmesinler...