“Artık neye inanacağımızı bilmiyoruz...” En tehlikelisi de budur.
Şu sıralar Amerika’dan yükselen bir nida adeta!
İktidar hırsı uğruna hakikatleri bir kere feci biçimde eğip bükmeye başladığınızda, “doğruluk”, “dürüstlük”, “erdem” gibi her tür değeri çöpe yolladığınızda sonu gelmez bir sarmala kapılmamak mümkün olmaz. Bunlar Türkiye’de çok zaman geçti ki yakından tanıdığımız mevzular.
Şimdi ABD’de derin devlet içinde iktidar mücadelesi ilk kez görülmemiş boyutlara varmışken, benzeri bir senaryoya tanıklık etmek nasipmiş.
Olur da Donald Trump, 20 Ocak’ta yemin ederek göreve başlayabilirse eğer ki başından beri hiç emin olamıyorum-, hem Amerikalılar hem de dünyanın geri kalanı olarak bizler, oldukça “şenlikli” (illa olumlu almayın) günler yaşayacağız.

***

Karşımızda çok acayip bir tablo var. Amerikan siyasetinin vaktiyle 1930’larda Roosevelt’e “darbe girişimleri”, başkanlarına suikastlar gibi sarsıcı vakaların da atlatmışlığı var. Lakin Amerikan kurumsal yapısı hiç bu denli kavgaya tutuşup altüst oluş yaşadı mı, emin değilim. Trump ile birlikte kopan kıyamet buna dalalet.
Geçen hafta “Alt-üst akıl, rasyonel akıl” başlıklı yazımda aktarmıştım. İşler daha kızıştı. Zira cuma günü ABD güvenlik yapılanmasının belkemiği istihbarat kurumlarının şeflerinin Trump’a verdiği brifingle devam eden süreçte ipler kopmanın eşiğine geldi. Soğuk Savaş’taki casusluk ve komplo senaryolarını neredeyse yaya bırakacak türden iddialar, Trump ile ana akım medya -kurumsal yapının temsilcileri sayabiliriz-arasında atışmalara vardı.
Sebep, ABD istihbaratının rapor ve bilgi notunun medyaya sızdırılması. İddiaların özeti şu: Rusya lideri Putin, taa beş sene önce Trump’ı gözüne kestirip yatırım yapmış, onu kontrol edebilmek için Moskova ziyaretlerinde otel odalarındaki “sapkın cinsel eylemlerini” içeren şantaj dosyasını elinde tutmakta!
Bu iddialar tam da Trump kabinesinin Senato’da onay oturumları başlamadan ve seçilmiş başkanın ilk resmi basın toplantısı öncesinde saçıldı. Gece gece ABD ana akımının gazetecilerinin tweet’lerinde fark edince hayretle izledim.

***

Aslını astarını nereden bileceğiz diyeceğim! Lakin eski CIA Direktörü Michael Morell’ın iddialara dayanak olan istihbarat raporunu “ham” diyerek niteleyip “Böylesine doğrulanmamış bir istihbaratın nasıl sunulduğuna şaşırdığını” söylemesinden yahut eski CIA yetkilisi Philip Giraldi’nin iddiaları tek tek ele alıp hiçbirinin somut kanıtlara dayanmadığını ortaya koymasından hareketle anlıyoruz mevzuyu. Yahut da Trump’ın avukatı Michael Cohen’in iddialardaki gibi Ruslarla irtibat kuracak şekilde Çekya’ya gitmiş şahsiyet olmadığının -giden adaşıymış meğer- ortaya çıkması gibi unsurlar da cabası!
İddiaların kaynağı ise, ABD istihbaratının güvenilir bulduğu eski bir MI6 ajanı imiş. Neocon senatör John McCain de üzerine düşeni yapıp aralıkta dosyayı FBI’ya elleriyle teslim edivermiş!

***

Mevzu, Trump’ın “cadı avı” demesi, ardından ABD istihbaratını da medya sızıntısı yüzünden “rezillikle” suçlamasına vardı. Ve Trump, çarşamba akşamı ilk basın toplantısında Buzzfeed ve CNN’in muhabirlerine soru sorma hakkı vermemekle kalmayıp tüm dünyanın önünde “sahte haberciler” diye azarladı.

***

Meselenin siyasi açıdan Amerikan kurumsal yapısının Hillary Clinton’ın yenilgisini kabullenememesi ve Trump’la ne yapacağını bilmemesi olduğu anlaşılıyor. Zira Rusya ve Çin başta olmak üzere dış politikada Trump’ın olası yönelimlerinden çekiniliyor.
Meselenin gazetecilik ayağı ise bizler açısından daha tehlikeli. Amerikan medyasının Ortadoğu ve dünya haberciliği yüzünden “saçları ağarmış” bir dış haberci olarak benim bile ağzım açık kaldı. Amerikan gazetecilik standartları “Watergate geleneğini” hiç olmazsa iç siyasette yaşatırdı. Artık yok. Tersine iktidar savaşlarında kendisini “manipülasyon aracı” kılanlar dünyaya tehlikeli emsaller saçılmasına sebebiyet veriyorlar. Trump’ın aralıkta ettiği “Bazıları ‘ifade özgürlüğü, ifade özgürlüğü’ diyecek. Bu insanlar aptal. Çok fazla aptal insan var” sözlerinden artık daha fazla korkmalı.