Bir ara yatıyoruz kalkıyoruz; medyada tek konu.

Haberlerde, sorunu en iyi bilen olduğu iddiasındaki ya yazar ya da bilim adamı kimliğinde yorumcular ekranda.

Gazetede ekranda varsa yoksa Dersim!

Derken, Çankaya’daki AKP’li şike yasasını veto etti. Ortalık karıştı.

Günlerdir bu kez şike ile yatıyor, şike ile kalkıyor Türkiye.

CNN Türk’te Ahmet Hakan’ın Tarafsız Bölge programında saatlerce Çankaya vetosu, şike yasasının akıbeti tartışıldı.

Programa katılan arkadaşımız Miyase İlknur, dakikalarca konuşmaları izledi, izledi ve… sabır taşı çatlamış olacak ki, diğer katılımcıları şaşırtan, oysa günümüzdeki gerçeğe parmak basan bir çıkış yaptı sesini yükselterek:

“Şike, şike!.. Yahu bu ülkenin konuşulacak başka sorunu yok mu?” dedi.

Kısa süren sessizlik... Diğer beş katılımcı karşı çıkmadı. Şike konusunda tartışmaya devam ettiler.

Başka kanallardaki spor programlarında saatlerce şikeden başka konu yok!

***

TV programlarında, gazetelerde veto yiyen yasanın akıbeti üzerinde görüş bildirene rastlanmadı.

Çankaya’dakinin gerekeni yaptığına değinildi bolca. Dört partinin destekleyip Köşk’e gönderdiği yasaya sahip çıkması olasılığı veya zorunluluğu üzerinde durana rastlanmadı.

Yorumculardan kimileri adeta şehevi bir tutkuyla Metris’te yatanlara tahliye olanağı sağlanmasına, hatta olasılığına direniyor.

Silivri’de yatanların tahliyesine karşı çıkanlar gibi…

Çankaya’daki AKP’liye; bir Allah’ın kulu yazar, uzman arasında; “Cumhurbaşkanı olarak bu kadar yıldır yukarıda görev yapıyorsun. Bugüne dek toplumu doğrudan etkileyen yasalarda -şike yasasında olduğu gibi- denge aradın mı” diye soran da yok, soracak da...

Diye hayıflanırken veto destekli, Çankaya’daki lehine TV’lerde, gazetelerde, ter ve nefes tüketenlerin; üç partinin dünkü açıklamalarından sonra acaba yüzleri kızaracak mı?

Partiler Şike Yasası’nın aynen Köşk’e iadesinden yana olduklarını açıkladılar da!..

***

Medyamız haberleri işine geldiği gibi, daha doğrusu RTE’nin öfkesini üzerine çekmemeye özen göstererek yayımlamakta ustalaştı...

Örneğin New York Times gibi ünlü bir gazetenin “Avrupa tarihindeki en büyük kriziyle inlerken Türk ekonomisinin hızla büyüdüğünü, Avrupa’nın Türkiye’ye ihtiyacı olduğunu” yazdığını manşetlere alıyor medyamız.

Lakin, aynı yazıda NY Times’ın; “İnsan hakları savunucuları, Avrupa Birliği üyeliği gerçekleşebilir olmadığı için Türk hükümetinin otoriter damarının kontrolsüz biçimde arttığını dile getiriyorlar” diye Türkiye’ye eleştiriler yönelttiğini görmüyor, manşetlerde göstermiyorlar.

***

Gazetelerde, genelde medyada, ne olduğunu, ne döndüğünü açığa vuran kimi olaylar, kitaplar bir hırsızlık olayı kadar ele alınmıyor.

Medyaya egemen olan zihniyet; pisliğinin üzerini örten kedilere benziyor.

Medyada yer edinen kimileri; bir yandan patronun yararlarını korumaya, diğer yandan görüşlerini paylaştığı kimi topluluk liderlerinin, cemaat önderlerinin fikirlerine hizmet ediyorlar.

Bu kafada olanlar, örneğin Dersim olayları tartışmaya açıldığından beri Cumhuriyete, kurucusuna ve önder kadrolarına vurmayı meslek edindiler.

Bir örnek sunalım. Fethullah Gülen’in izinde yürüyerek Radikal’ın başına gelen Eyüp Can, Dersim’de katliam vurgusu yapan bir dizi yayın başlattı.

Fakat tarafsız, gerçekleri yansıtan gazete (veya yayın yönetmeni) olduğunu kanıtlamak çabasıyla Metropol araştırma şirketinin “Sizce 1937-38 yıllarında Dersim’de neler yaşandı” sorusuna yanıt arayan anketini yayımladı.

Anket sonucu; Dersim’i Türkiye’nin isyan, Tunceli’nin katliam diye nitelediğini açıklıyor.

Atatürk’ü, başbakanlar İsmet İnönü, Celal Bayar ile Genelkurmay Başkanı Fevzi Çakmak’ı soykırımla suçlayanlara karşın:

Hem Türkiye çapında hem de bugün Tunceli’de Atatürk’ü sorumlu görenler ancak yüzde 1.2! Yazılanların söylenenlerin aksine anket; İnönü’yü de Bayar’ı da suçlamıyor.

Bu anketi yayımlayan Eyüp Can, yazılarında, gazetede gerçekleri yansıtabilir mi?