Bugün arife. Yarın Şeker Bayramı.

Bayramlarda küsler barışır, kavgalar sona erer gibi falan filan gelenekleri ara ki bulasın.

Kanıtı mı? Bayramlarda partilerimizin,

siyaset adamlarımızın sergiledikleri ikiyüzlü davranış tipik bir örnek:

Aylarca ana muhalefet lideri, diğer muhalefet MHP’ye ve liderine; MHP, CHP’ye, iktidar partisi genel başkanı ve başbakan, ana muhalefete ağız dolusu küfredecek, ağır suçlamalar içeren saldırgan demeçler verecekler…

…her bayramda olduğu gibi bu bayramda da bir gün partiler bayramlarını kutlamak ve iyi niyet mesajları vermek için heyetler halinde birbirlerinin genel merkezini ziyaret edecek, ama heyhat bayramdan sonra kaldıkları yerden, birbirinin gırtlağına sarılan siyasal yörüngelerinde koşmaya devam edecekler.

***

Ha ben mi ne yapıyorum? Genel Yayın Müdürü İbrahim Yıldız’ın ve sizlerin izniyle 19-26 Ağustos arasında tatil yapmaya hazırlanıyorum.

Bu arada 11 ayın sultanı ramazanı nasıl geçirdiğimi, -meraklısına- bir Bektaşi fıkrasıyla özetleyeyim:

Yolda bir tanışı Bektaşiye “Erenler” dedi. “Ramazan geldi geçiyor, sen daha oruca başladın.”

Bektaşi başını salladı: “Ramazan gider, yine gelir; gider, yine gelir. Ama ben bir kez gidersem bir daha gelmem azizim.”

Benimki de o hesap.

Ömür boyu oruç tutmayana, ramazan ayını sever misin diye soranları, yine şu Bektaşi fıkrası yanıtlıyor.

Bektaşi, ramazanla arası iyi olmadığı için ona çatıp duranlara sordu:

“Ya siz” dedi: “Ramazanı çok mu seviyorsunuz?”

“Elbette” dediler.

Bektaşi omuz silkti:

“Ramazanı sevseydiniz, biter bitmez sevinçten üç gün bayram yapmazdınız!”

Tatile çıkmamın nedeni ne ramazanın sona ermesinden ne de sona erdiği için sevinçten!

Bayram vesile!

***

Tatilde insan kafayı boşaltabilir derler ya; bu yorum pek inandırıcı gelmiyor. Tatildeki gazeteci siyasetin karmakarışık dehlizlerinde gerçeği yakalayabilir, toplumsal olayların etkisinden uzaklaşabilir diye varsayanlara kendi hesabıma olumlu yanıt veremiyorum.

Öyleyse neden tatile çıkıyorsun diye haklı soru soranlara hesap vereyim: Biraz olsun dinlenmek için!

Ne ki tatildeki gazetecinin derdi güncellikten kopmamak.

Örneğin Hüseyin Aygün vakası!

Hürriyet’te dün yayımlanan haberde Kılıçdaroğlu; Aygün’ün kaçıranlarıyla kucaklaşarak ayrıldığını ve sözleriyle PKK propagandası yaptığını içeren değerlendirmelere karşı çıkıyor, “Ne var bunda? İnsani bir duruş sergiledi” diyor.

Parti lideri olarak, CHP’li ve milletvekili olmaya zorladığı Aygün’ün “arkasında duracağını” söylemesi siyaset açısından doğal diye yorumlanabilir. Fakat Aygün’ün yoğun tepkiye neden olan açıklamalarını kimden geldiğine bakmadan eleştirenlerin hepsini bir arada tutması önünü arkasını hesaplamayan bir davranış olmuyor mu?

“Bazı hükümet ve MHP çevrelerinin” yanı sıra, “hükümete yakın medyada” diyor.

Ama örneğin AKP iktidarına en ağır eleştirileri yapan Sözcü’deki “CHP lideri Hüseyin Aygün’ü disiplin kuruluna vermesi gerekirken onu savunuyor ve savundukça da puan kaybediyor” diye başlayan dünkü başyazıyı da “hükümete yakın medyadan” mı sayıyor?

Yazıda altı çizilen, terör örgütü yerine Aygün’ün yadsımaya, parti sözcülerinin tevil etmeye çabaladıkları; PKK’den “dağdaki silahlı kadrolar, benim kardeşlerim, canlarım, bu ülkenin çocukları” gibi sözlerinin üstü örtülebilir mi?

***

Aygün; CHP’ye Tunceli’de yine iki milletvekili sağlayabilir; ne ki söylemlerinin yurt düzeyinde ne kazandıracağını ve kaybettireceğini partinin iyi hesaplaması gerekiyor.

İyi bayramlar!

\n\n