RTE, engin vurdumduymazlığını; Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’la yaşanan olayı, “Bu kadro içinde zaman zaman bazı farklı ‘yaklaşımlar’ olabilir” diye yorumlayarak açığa vurdu.
Bir konuda köşeye sıkıştı mı ağzından düşürmediği sloganları yinelemeye başlıyor...
RTE’ye anımsattığı gibi Arınç; parti içinde ve kamuoyunda öyle sıradan bir insan değil.
Başka adlarıyla kurulup irticai nedenlerle kapatılan örneğin Refah Partisi’nde, RTE’den çok önceleri yasama dünyasına girmiş; üstelik Başbakan’ın muhafazakâr demokratlık adı altında bugün savunduğu, Cumhuriyet ilkelerini tersine çeviren girişimleri savunan Erbakancı kadro içinde baş sırada olan bir kişi.
Hükümet sözcüsü, parti içinde RTE’nin elinin tersiyle itemeyeceği itibara ve ola ki güce de sahip.
Şimdi bu görevleri ve nitelikleriyle bilinen Arınç’ı; kamuoyu önünde ilk değil ikinci, üçüncü kez yalancı duruma düşüren bir tavır takınıyor...
Fakat Arınç, Başbakan’la arasındaki olayı çelişki diye yumuşattığı suçlamaya karşı dik durunca, parti içinde genişleme istidadı gösteren yangını söndürmek için alelacele duygusal önemlere sarıldı.

***

Başbakan’a bakılırsa partide ve hükümette ön sırada adı geçen, sözcülük ve Başbakan Yardımcılığı görev ve sorumluluğu üstlenen Arınç’a son grup toplantısında; “Biz dava ortaklığı yapan, birbirine kardeş bir kadronun üyeleri değil miyiz? Ne var olayı bu kadar büyütecek, gocunacak” diyen ifadelerle sesleniyor...
Yardımcısının çelişki dediği, oysa Arınç’ı düpedüz yalancı duruma düşüren açıklamalarını, tabiatına aykırı yumuşak bir üslupla örneğin, “sürçülisan eyledik” gibi bir söylemle kapatamıyor.
Niye? Arınç’la ters düştüğü gün, “Başbakan ve partinin başkanıyım” diyor aksini söyleyen varmış gibi; söylediğinin arkasında durduğunu ve duracağını söylüyor. Bir kez daha partide karşı çıkılamaz tek adam olduğunu içeren tutkusunu ve egosunun tutsağı olduğunu kanıtlıyor...

***

Söyledikleri arasında Arınç’ın davranışını pek umursamadığını gösteren cümleler de var.
Örneğin, “Kimse parmağını kaldırarak, kibir içinde bize istikamet çizecek yetkiye sahip değil. O günler geçti” diyor.
Parti kurulduktan sonraki emekleme döneminde, Arınç’lara ihtiyaç duyduğunu, ama o günlerin artık geride kaldığını Arınç’a anımsatıyor...
Artık direksiyon elimde!
Arınç gibi kibir içinde söylemlerle kendisine karşı çıkılamayacağını ilan ediyor.
Bir yerde Arınç’a özenerek içten, üstelik uyarıcı nitelikte de olsa eleştiriler yapmaya, liderden açıklama istemeye kimse kalkışmasın ha, demeye getiriyor.

***

“Her arkadaşının mesuliyetle hareket ederek ‘düşmanı’ sevindirmeyeceğine inandığını” söyleyen RTE, düşman diye kimi kastediyor acaba?
Ne demek düşmanı sevindirmek!
RTE’nin muhafazakâr demokrat parti adı altında Cumhuriyeti din devletine dönüştürme girişimlerine karşı duran muhalefet partilerini, son olayı AKP’de ilk kez yaşanan, derinliği olan olay diye yazan çizenleri düşman diye tanımlıyor...
Demokrat olmakla durmadan övünen RTE; artık kendi ağzıyla muhalefette olanları düşman gördüğünü söylüyor ve bu Başbakan... toplumda hükümet istifa diye bağırarak, en tabii ve basit demokratik hakkını kullanan insanlara; karısını başkalarına peşkeş çekenlere benzeterek “gavat” sözcüğüyle hakaret eden Adana Valisi Hüseyin Avni Coş’u, kimseye yedirmeyeceğini söylüyor.
Doğru değil söylediği diyor Başbakan, ama valiyi istifaya çağıranları “provokatif eylemciler” diye suçluyor.
Üstelik terbiyesizliğin dik âlâsı bu sözcüğü kullanarak topluma hakaret eden Adana valisi ve benzerlerini haklı gösteren bir tavır sergilemiş oluyor.

***

Başbakan’ın bu savunusundan sonra şu ya da bu bakana, valiye Allah belanı versin, hükümet istifa diyenlere karşı ahlakı belli kimi gruplar, “gavatttlar” diye saldırırlarsa hiç korkmasınlar.
Zira hükümet haklı gördüğü Adana Valisi Coş’u örnek alarak bu grupları kimseye, düşman gördüğü muhaliflerine yedirmeyecek her türlü önlemleri alabilir...
Bir seçimlik ömrü olan Erdoğanizm oldukça...
...bu olasılığa olmaz diyebilir misiniz?..