Darbeleri Araştırma Komisyonu’nun raporunda, demokrasi kahramanı diye övdüğü,

1980’lerin Başbakanı ve 7. Cumhurbaşkanı Turgut Özal ile ilgili yazılanları görünce RTE’nin; “kafasının tası yine atmıştır” dedim.

Bugün yarın kime saldıracak, rapordan kaynaklanan öfkesini kimden çıkaracak diye bir soru geçti zihnimden.

Olmadık bahaneler icat ederek CHP’ye saldırmayı güncel kurala dönüştürdüğüne göre; Turgut Özal aleyhine kimi satırları komisyon raporuna sırf bana muhalefet olsun diye ana muhalefet yazdırmıştır diyebilir, diye düşündüm.

Ne ki:

... “Turgut Özal, 12 Eylül darbecileriyle ciddi bir işbirliği içine girmiştir. Başbakan yardımcılığı yapmıştır. Ama bugün demokrasi kahramanı olarak algılanmaktadır. Bu tutarsızlıktır. Çünkü darbe, kendi bakanlarını, kendi bürokrasisini, kendi polis teşkilatını yaratmıştır. Darbecilere karşı ayakta duran ve ‘Hayır, ben sizlerle beraber hareket etmek istemiyorum çünkü sizler bu ülkede demokrasiyi yok ediyorsunuz’ diyen, gazeteciler, daha önemlisi aktörler çok az sayıdadır ve bugün onları değil, hâlâ onlarla işbirliği yapanları Türkiye’nin anıyor olması önemli bir paradokstur, önemli bir çelışkidir” diyen satırlar...

... şayet komisyon raporunda yerini muhafaza ederse; RTE gibi, tabii rahmetliyi yaşarken de öldükten sonra da “reformist başbakan” diye yere göğe sığdırmayan kimi yazarları da herhalde karalar bağlamıştır...

Zira onlar zaten 12 Eylül darbecileriyle işbirliği yapanlardır. Evlerinde darbe liderini akşam yemeklerinde ağırlayan, yurt gezilerinde mönüye bakarak, “Ama Paşam, siz konserve enginar sevmezsiniz ki” diye darbe lideriyle içli dışlı ilişkilere örnek veren, baş sütunlarda darbeyi destekleyenlerdir.

Bu nedenle komisyon raporuna şu sıralar fena halde bozulmuşlardır.

***

Oysa, Özal’ın darbecilerle işbirliği yadsınamaz bir gerçektir.

Bu gerçeği kavramak için 12 Eylül öncesi Başbakan Süleyman Demirel ile darbeden ve sürgünden döndükten sonra yaptığımız konuşmalarda söylediği şu cümleyi anımsamak bile Özal gerçeğini tanımlamaya yeterli.

“Özal’ı 24 Ocak kararlarını izah etsin diye Kenan Evren başta bütün komutanların, yüksek rütbeli subayların katıldığı Genelkurmay’da düzenlenen brifinge  gönderdik. Meğer orada bizi arkadan bıçaklıyormuş!”

Ekonomiden sorumlu başbakan yardımcılığına getirildiği günlerde de, partilerin kurulmasına izin çıktığı günlerde de askerlerle sıkı işbirliğini sürdürdü.  

Darbeciler, kendilerinden sonra uygulanmasına karar verdikleri “güdümlü demokrasinin” iktidar partisini emekli Orgeneral Turgut Sunalp’e (MDP’yi) kurduruyor. Muhalefet partisini başbakanlık müsteşarı Necdet Calp’e (HP’sine) veriyor. Ama başka partileri yasaklarken iki ana partinin yanı sıra vazgeçemedikleri Turgut Özal’a ve partisine (ANAP’a) siyasal mozaikte yer veriyorlardı.

Askeri yönetim SODEP lideri Erdal İnönü’yü solcuları partide toplar diye veto etti. Ama -o sırada yaygın söylentiye göre ABD’nin dokunulmamasını istediği- aşırı sağcı partiden İzmir adayı olan Özal’a, -MİT’ten aleyhine bilgi alamadıkları gerekçesiyle- dokunmadılar...

Bu süreçte darbenin lideri Kenan Evren’le üç kez görüştü ve parti liderlerinin siyaset yasağını kaldıran referandum propagandası sırasında başbakandı. Başta Evren, darbeci generallerin, öncelikle siyasete dönmesini istemedikleri, bir zamanlar “ağabey” dediği Süleyman Demirel aleyhine, devlet TV’sinde 12 Eylül öncesinin kanlı olaylarını göstererek, konuşmalarında inanılmaz ölçüde aleyhinde açıklamalar yaparak, yaptırarak, darbecilere borcunu ödedi ve...

... AP oylarının geniş katılımıyla partisi tek başına iktidara geldikten sonra çağrılmadığı halde bir koşu Köşk’e çıktı.

Cunta liderliği sırasında işbirliği yaptığı Cumhurbaşkanı Kenan Evren’e sarıldı. Yanaklarından öptü...

Sayende bugünleri de gördük demek ister gibi...

\n