Kürt sorununu tek başına, tek parti iktidarı döneminde çözümlemeye girişti.

Başaramadı!

Terör örgütünü tek başına, tek parti iktidarı döneminde temizleyeceği

sanısıyla dağda ovada PKK’ye savaş açtı.

Başaramadı!

Baktı ki tek başına bu sorunların üstesinden gelemiyor.

Yerin göğün fatihi beyefendinin kafasına bu iki sorunu tek başına çözümleyemeyeceği nihayet dank etti.

Beceriksizliğini, başarısızlığını, aczini itiraf edeceği yerde; “Bütün partiler, sivil toplum kuruluşları, medya, daha doğrusu kim, ne olursa olsun, ulusal iki davanın çözümünde elini taşın altına koymalıdır” diye ortalıkta gezinmeye…

…ulusal iki sorunu ancak ulusal birlik ve beraberlikle çözümleyebiliriz demeye başladı.

Umut, RTE’nin gıdası artık.

Kim ki çözüme gidecek bir yol söylüyor.

Üstüne atlıyor.

***

RTE’nin önüne ilk can simidini Kılıçdaroğlu attı.

“Sadece ‘demokratik çözüm’ isteyen yöntem öneren, ama çözümden ne anladığı veya ne önerdiği, önereceği” hakkında ipucu veremeyen Kılıçdaroğlu başkanlığındaki Kürt uzmanlarından kurulu CHP heyetiyle görüştü.

MHP, hayır deyince Kılıçdaroğlu’nun dörtlü komisyonu da, akil adamlar listesi de çöp sepetine.

Seçme dersler arasına Kürtçeyi de ithal ederek Kürt kamuoyunu bir süre oyalayacağını hesap eden RTE; gökte aradığını yerde buldu.

Leyla Zana, haydaaa, herkesi şaşırttı. Kürt sorununu RTE çözer, dedi.

Görüştüler. Pazar sabahı Zana, RTE’ye söylediği Kürt dayatmalarını açıkladı: Öcalan ev hapsine alınmalı. Kürtçe eğitim sağlanmalı. Oslo görüşmeleri devam etmeli.

RTE ile bir güzel alay etti. Başbakan’ın sürekli yinelediği PKK silahları bıraksın operasyonlar ancak o zaman durur sözünün “gerçekçi” olmadığını yüzüne söyledi.

Şair ne demiş: “Umutlar döndü iğdeye / Sür eşeğini Niğde’ye.”

***

RTE sürdü uçağı Kayseri’ye… Kırgın, umutsuz. Hırçın.

Fakat saldırgan konuşmalarında bir iki özellik sırıttı.

Ulusal bir sorun diye yutturmaya çalıştığı, örneğin Suriye politikasını hiçbir çevrenin, ana muhalefetin, medyanın bir yerinden eleştiremeyeceğini ilan etti. Hükümet dış politikada ne yaptıysa, ne dediyse aynen onaylanmasını istiyor.

Dış politikanın eleştirilmesine asla tahammül edemiyor.

Türk medyasını zaman zaman düşman ilan etmekle yetinmiyor. ABD’nin en yüksek tirajlı gazetesi Wall Street Journal’ı da hedef aldı...

Hakaretleri WSJ ile sınırlı değil. Amerikan gazetesine, hükümetin açıkladığının aksine uçağımızın uluslararası karasularında değil, Suriye hava sahasında vuruldu iddiasını mert isen “hangi güvenilir kaynaktan aldığını” açıkla, yoksa sen de, senin buradaki uzantıların da namerttir, diye saldırılarına nokta koydu.

Oysa; 1- Bu denli hiddete, terbiye sınırlarını aşan saldırganlığa gerek yok! Yalanlarsın WSJ’yi olur biter!

2- Amerikan gazetesini “mertse, güvenilir kaynaklarını” açıklamaya davet ederken, her gün Türk medyasında önemli konularda partisinden veya hükümetinden bir bakanın “adını vermeden kimi gazetelere yaptığı” açıklamaların mertliğe sığmadığını hesaba katmıyor. RTE’de rastlanmayan, içimizde de böyle namertler var diyebilecek bir olgunluk sergilemiyor.

Başkalarına mertlik dersi vereceğine önce sen aynaya bak, aynaya!

***

Kimi olaylara, sorunlara işine gelmeyince ulusal bakmayan bir kişide siyasal olgunluk aramak mı? Hadi canım sen de!

Süper lige çıkan Kasımpaşa futbol takımını makamında kabul etmeye vakit ayırabilen RTE; Londra Olimpiyatları’na katılmamızı sağlayarak bir ilke imza atan, kadın ulusal voleybol ve basketbol takımlarımızdan günlerdir üç beş satırlık başarı, kutlama mesajını çok görüyor.

Atatürk’ün kızları olmakla övündükleri için olsa gerek!

***

Ama ne ki RTE sanal başarılarla siyasal doyumun peşinde.

İşte son başarısı: Hop! ÖYM yerine ÖGM!

Gitti (Y) yetki, geldi (G) görev!

Yutan da yok!