Olağanüstü bir olay çıkmazsa bu haftayı da liderlerin artık alışageldiğimiz ağız dalaşıyla geçireceğiz.

IMF Başkanı Strauss-Kahn’ın otel odasını temizlemeye gelen kadına saldırı haberi ile Fenerbahçe’nin şampiyonluk yolunu 6 golle aydınlatan galibiyeti olmasa, dün gazetelerin birinci sayfaları yine çatık kaşlı, asık yüzlü haberlerle dolacaktı.

Halkın tek eğlencesi kamuoyu araştırması yapan kuruluşların açıkladıkları sonuçlar.

Bir yanıyla ilgi çekiyor. Lakin seçime ilgisizliği, heyecan yoksunluğunu kışkırtan başlıca etken.

Anketler de anket hani!

Açıkladıkları sonuçlarda partilerin olası oy oranları birbirini tutmuyor.

Heyecanı da ilgiyi de anketlerin AKP’nin yine tek başına iktidara geleceğinde birleşmeleri etkiliyor.

Toplum; eski tas eski hamam, hatta tellakların bile değişmediğini sindirince…

…eski seçimlerdeki ilgiyi, coşkuyu, heyecanı bu seçimde ara ki bulasın!

***

Kimi haber kanalları, kimi gazeteler günlerdir illeri geziyor. Halkın nabzını tutuyor.

Kameralara konuşanların birleştiği konu; işsizlik! Ardından çözüm bekledikleri yöresel sorunları sıralıyorlar.

Halkın nabzını tutan TV muhabirlerinin birinden nasıl bir anayasa bekliyorsunuz diye sorana da bu konuda görüş açıklayana da rastlamadık.

9 yılda yargıyı, medyayı, devletin bütün kurumlarını kendi amaçlarına göre biçimlendiren bu iktidarın yine tek başına iktidara gelmesinden kaygılanıyor musunuz diyen bir soru da duymadık.

***

Demokrasimiz öylesine gelişmiş, özgürlükler o denli genişlemiş; rejimsel açıdan sanki her şey güllük gülistanlık. Bireylere soru: “Seçim sonrası neler bekliyorsunuz?”

Böyle soruya nasıl yanıt beklersiniz: İşsizlik, pahalılık, yöresel şikâyetler sıralanıyor.

Kimi konuların, başta fakir fukaralıkla ilgili yarışın da cıvığı çıktı.

İki büyük partinin yoksulluğa çözüm diye ürettiği çarelere bir yenisi eklendi.

Saadet Partisi lider veliahtı Fatih Erbakan da geçen gün; “iktidara geldiklerinde 100 milyar dolarlık kaynak bulacaklarını ve… bu kaynağı fakir fukaraya aktaracaklarını” açıklamaz mı?

Konu açık arttırmaya çıktı!

***

Bu seçimin eksik yanı nedir biliyor musunuz?

Bu seçim asık suratlı bir seçim.

Gülmeyi, gülümsemeyi unutturdu.

Nerede o eski seçimlerde birinci sayfalarda (örneğin Milliyet’te Bedri’nin) renkli karikatürleri?.. Sahnede, TV’lerde, gazetelerde başbakanlar, parti liderleriyle güncel olaylar içinde dalga geçen yazılar, fıkralar, öyküler…

Bir elin parmakları kadar az sayıda mizah ustası gözü pek sahne sanatçısının (örneğin Müjdat Gezen’in, Levent Kırca’nın) fırsat buldukça olayları, iktidarı alaya alan söylemleri dışında mizah suskun!

Susturuldu!

Korku mizahı da kararttı.

Levent Kırca’nın “Olacak O Kadar” adındaki her hafta beğeniyle izlenen programını yayımlayamıyor TV!

Neden? Ya, Kırca’nın sosyal-siyasal olayları hicveden üslubundan “birisi” alınırsa?..

Korkunun gölgesinde yaşamaya boyun eğmeyen, mizah yoluyla iktidarı, RTE’yi eleştirmeye olanak sağlayan gazeteler, TV’ler nerede?

***

Hoş, artık mizahı sindiren siyaset adamı da yok ya!

Bizim dışımızda herhangi bir demokratik ülkede çizerini ve çizgiyi dava eden bir başbakana rastladınız mı?

İngiliz basını ülkesini savaştan zaferle çıkaran Winston Churchill’i buldog köpeğine benzeten karikatürler yayımladı.

İngiliz devlet adamı dava açmadı. Güldü geçti!

Çık sokağa asık suratlı kadınlar, erkekler…

Yüksek sesle gülen birine hayretle bakan insanlar.

Ulusa gülmeyi, gülümsemeyi de unutturmayı başardılar!