Sözün gelişi, şeffaf mı şeffaftır ülkemin yönetimi, yöneticisi, ana muhalefeti.

Ne ki şeffaflığın üstünü, sözde şeffaf yönetimi, yöneticisini, ana

muhalefeti ve liderlerini ve yaptırımlarını halkın gözünden saklayan derin, koyu bir sis örtüyor...

Şeffaflığın dillerden düşmediği günümüzde başlatılan çözüm süreci dedikleri süreç; terörü mü, Kürt sorununu mu çözecek bir süreçtir, nedir? Henüz belli değil.
İktidarın “muktedir”  liderinden, beraberindeki her dediğine “isabet buyurdunuz efendim” diye baş sallayan üç buçuk dalkavuk yöneticiden başka bu konuyu bilen varsa, lütfen günün modasına uyarak, ya Allah bismillah deyip parmağını kaldırsın!
Ana muhalefetin çözüm sürecinde izlediği ya da izleyeceği politikayı bilen, partinin (liderin) yaptığı açıklamalardan izleyeceği yolun yönünü anlayan varsa, lütfen kamuoyunu, hayır hayır, öncelikle ve önce parti cemaatini aydınlatsın.

Her alanda o denli şeffaflığa kurban ki ülkemiz insanları:
İktidarın demokrasiden tek adamlığa dönme genel başkanının, “Ne olacaksa olacak. Ötesini berisini öğrenmeye çalışmayın. Bana güvenin” demesinden sonra; çözüm sürecinde olup bitenleri de, olacak bitecekleri de ne öğrenmeye ne de ilginlenmeye hevesli değil artık!
Ana muhalefet ise sürekli yakınma sürecinde.
İmralı’daki terörist başıyla hükümet arasındaki görüşmelerden partisine bilgi sızdırılmamasını eleştiriyor.
Bu durumu yazılı sözlü açıklamalarla halka şikâyet ediyor.
Çözüm sürecini desteklememi istiyorsan diye sesleniyor iktidara, Apo’nun gizli kalan devleti biçimlendiren söylemlerinden hiç değilse bir özet ver diyor ama çağrıları sanki bir duvara çarpıyor, yankılanarak geri dönüyor.

Demokraside çareler tükenmez diyorlar ya. İşte ana muhalefetin başvurduğu son çare:
Şeffaf ana muhalefetimiz, ya çözüm sürecine katkısını ya da iktidarın hukuksal öğelere dayanmadığını söylediği gizli kapaklı çözüm sürecine müdahale etmesini sağlamak niyetiyle bir gün akşam saatlerinde ansızın Çankaya Köşk’üne çıktı...
45 dakika süren görüşmede ana muhalefet genel başkanı cumhurun başkanına ne dedi. Ne yanıt veya söz aldı cumhurun başkanından...
…. Türk modeli şeffaflık gereği partisinin, birkaç kişi dışında, üst-alt yönetimi de kamuoyu da bilmiyor.

RTE ve eşi, kadın topluluklarına yaptıkları konuşmalara “Türkiye’nin kadınları” diye başlıyorlar. Böylece Başbakan maile, Türk sözcüğüne aykırı duygularını, yeni anayasada yer alacak vatandaşlık tarifine bakış açısını ortaya koyuyor...
Her konuşmasında halkın dediği olur diye başlayan, hatta çözüm sürecinde varılacak kimi sonuçları halkın onayından geçireceğini söyleyen, adı RTE bu Başbakan var ya, bu Başbakan:
Anketlerin doğruladığı gerçeklere uyan politikalar izlenmesini, örneğin BDP’ye salık veriyor ve lakin halkın “kendini Türk diye tanımlayan” anket sonuçlarına sırtını çeviriyor.
Örneğin Kadir Has Üniversitesi’nin yaptığı araştırmada toplumun yüzde 55’i kendini Türk olarak tanımladı. Kendini Kürt diye tanımlayanların oranı ise yüzde 6!
Tarhan Erdem’in başkanı olduğu KONDA araştırma şirketinin 2010’da “Biz kimiz?” adlı anketinin sonuçlarına göre; Türkiye nüfusunun yüzde 78’i Türk, yüzde 18’i Kürt ve Zaza...
1965’te yapılan ve “anadili” kapsayan nüfus sayımı sonuçlarına göre nüfusumuzun yüzde 90.11’inin anadili Türkçe, yüzde 7.7’ninki ise Kürtçe...
AB’nin resmi yayın organı Eurobarometer’in yaptığı anadili araştırma bulgularına göre “anadilim Türkçe” diyenlerin oranı yüzde 93...
ABD’deki Etnologue Data From Languaes of the Word kuruluşunun 2001’deki araştırmasına göre, Türk nüfusunun oranı yüzde 86.3.
İçeride ve dışarıda yapılan anketlerin saptadığı Türklük tanımını ve Türk sözcüğü gerçeğini RTE; yakın bulduğu müttefikleriyle “milletin adının Türk” olduğunu yeni anayasadan çıkarmaya çalışıyor...

Köşk’ün “yararlı geçti” dediği görüşmede, Cumhurbaşkanı A. Gül, Kılıçdaroğlu’na 1924 Anayasası’ndaki “Türkiye ahalisine din ve ırk farkı olmaksızın vatandaşlık itibarıyla (Türk) ıtlak olunur.” Yani Türk denir maddesini örnek olarak gösterdi mi acaba?
Gösterdi ise ana muhalefet genel başkanı bu örnek görüşü nasıl karşıladı?
Şeffaflık gereği ülkemizde bu soruya yanıt aranıyor, bulunamıyor!