Tarafsız görünmeye çalışan CNN Türk ve NTV gibi mangır ve büyük holdinglerin sahiplerinin patronu oldukları TV’ler var ya; özellikle onlar.. acaba RTE cumhurbaşkanı olacak mı, nasıl olacak, Abdullah Gül’ü şöyle silkeleyip Çankaya’ya çıkacak mı diye…
…sabahtan akşama ya dörtlü ya da üçlü programlar yayımlıyorlar.
Oysa artık belki utancından Başbakan’ın açıkça söylemediğini, yandaş yalaka esnafı yayın organlarında, söyleşilerde çoktaaan ilan ettiler.
Cumhurbaşkanı, pardon başkan RTE’yi 10 Ağustos’ta halk seçecek, işte o kadar.
Ama osssun. Medyamızın ağustos ayı sonuna kadar saatler dolusu program yapmasına, ilan edilen bu gerçek engel olamaz.
Kim olacak, RTE çıkacak mı yukarıya? Gül başbakan olmaz ise ne olacak falan filan. Konu ayrıntılı biçimde programlarda tezgâhlanıyor...
Öyle ki iktidarın pekâlâ kollandığı, hatta hak verini bulsun iddiası, fikir namusu gereği diye çoğu zaman iktidarın savunulduğu bu programlarda...
...itinayla dörtlü; ikisi kadın, diğer ikisi erkek, iktidarın da değil, RTE’nin borazanı bulunuyor.
Bu saptamanın canlı örneklerini Dört Bir Taraf progamına bir bakın, göreceksiniz.
Üçlü ise muhalefet yapan bir gazetenin ya Ankara temsilcisi ya da bulunursa dobra dobra görüşlerini açıklayan bir yazarı oluyor. Temsilci, o da arada bir öyle bir soru soruyor ki, gazete okuyan ortaöğretim öğrencisi bile bu sorudan daha köşeli, daha vurucu bir soru sorabilir.
Bu, medyanın bir yüzü. Şimdilik geçelim...

***

Üzerinde durmak istediğim başka bir konu.
Bu programların hemen hepsinde, parti liderlerinin meydanlar, grup, bilumum konuşmalarında karşıtlarına, hatta adı sanı bilinen insanların birbirilerine önce ve hatta her paragraf başında kullandıkları şu “sayın” sözcüğü…
Söylenmesiyle birlikte kullananın muhatabına layık gördüğü, cahilden cibilliyetsize kadar sıfatlarla, ifadelerle asla ama asla bağdaşmıyor.
Yanlış anımsamıyorsam sayın sözcüğünü siyaset ahlakında ilk kez kullanan; 1960 27 Mayıs ihtilalinden sonra toplanan Danışma Meclisi Başkanlığı’na seçilen emekli Org. Kazım Orbay idi...
Kürsüye davet ettiklerini, sözünü kesmek zorunda kaldığı zaman bile başkanlıktan uyarırken ve hatta kürsüden ayrılacakları sırada onlara seslenirken adının önüne bir sayın sözcüğü koyardı.
Diyeceksiniz ki bugün de Meclis başkanvekilleri, milletvekillerini kürsüye davet ederken, konuşurken sözünü kesmek ya da uyarmak istediği zaman, adları önüne yine sayın sözcüğünü koymayı ihmal etmiyorlar.
Kürsüye çıkanlar da, örneğin bakanlar, söze sayın sözcüğü ile başlıyor.
Başbakanları, arada bir de olsa sayın sözcüğünü anımsamıyor bile...
Tabii onun hakaretlerini aynı tonda yanıtlamak zorunda kalan muhalefet liderleri de konuşmalarına aynı tonda ama “sayın”la başlıyorlar.
Günlük yaşamda birbiri ile zıtlaşan kimi yazarlar da yine karşılarındakilere sayın ile söze girişiyorlar...
Velhasıl bu sayın sözcüğü, içerdiği anlamı, kullanım amacını çoktan yitirdi.
Hakaret etmenin öncüsü bir sözcük oldu!..
Kime küfretmek istiyorsalar önce sayın sözcüğünü adı önüne koymak toplumsal bir kurala dönüştü.
Doğrusu RTE’nin bu konuda eline kimse su dökemez. Cumhuriyetin konuşma ahlakında da devrim yapmadığını artık kimse iddia edemez.
Küfretmek, aşağılamak, o kişiyi varsaymamak mı istiyorsunuz, önce şu sayın sözcüğünü mutlaka sözün başında kullanmanız gerekiyor…
Bir örnek verelim. Örneğin Başbakan Yardımcılığı’na kadar yükselmiş bir siyaset adamı Bülent Arınç’ın yaptığı gibi, anasını bilmem ne yaptığım derseniz ve bu terbiyeli tanımı hakaret olmaktan çıkarmak istiyorsanız; anasını bilmem ne yaptığım “sayın” şu kişi derseniz…
…kuşkunuz olmasın, böylece AKP’nin toplumsal terbiye devrimine aykırı davranmamış olursunuz!

***

Bir itirafta bulunayım.
Başkalarını bilmem ama 12 yıldır bendeniz Bay RTE’yi, “sayın” Başbakan diye ne yazdım ne de andım.
Ne o ben gibilere sevecen, saygın gözle baktı, ne de ben gibiler ona!
Elbette henüz Başbakan iken RTE’ye, böyle sayınsız söze, yazıya başlayanlara hakaret davası açılıp hapse tıkmıyorlar.
Cumhurbaşkanı mı başkan mı hangi sıfatla olursa olsun, yine de sayın diye anmak zorunda olmayacağız.
Ha, ne zamana kadar? Çankaya’dakine sayın demememin suç olduğunu saptayacak yasa çıkarıncaya kadar.
Bildiğimiz, inandığımız yolda yürümeye devam ederiz. Sonra?..
Elle gelen düğün bayram!