“Karar No:1025, Karar tarihi: 04.10.2012\n

Suriye’de devam etmekte olan krizin bölgesel istikrar ve güvenliğe olduğu kadar, ulusal güvenliğimize menfi etkisi giderek artan şekilde görülmektedir.\n

Suriye Arap Cumhuriyeti Silahlı Kuvvetleri’nce yürütülen askeri harekâtlar kapsamında, 20 Eylül 2012 tarihinden itibaren ülkemiz topraklarına da saldırgan eylemler yönelmiş ve müteaddit uyarılarımıza ve diplomatik girişimlerimize rağmen bu eylemler devam etmiştir. Ülkemiz topraklarına yönelik söz konusu saldırgan eylemler silahlı saldırı eşiğindedir.\n

Bu durum, ulusal güvenliğimize ciddi tehdit ve riskler oluşturan bir aşamaya ulaşmıştır. Bu itibarla, ülkemize yönelebilecek ilave risk ve tehditlere karşı zamanında ve süratle hareket etmek ve gerekli tedbirleri almak ihtiyacı hâsıl olmuştur. Bu çerçevede, hudut, şümul, miktar ve zamanı hükümetçe takdir ve tespit edilmek kaydıyla, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin yabancı ülkelere gönderilmesi ve görevlendirilmesi ile bununla ilgili gerekli düzenlemelerin hükümet tarafından belirlenecek esaslara göre yapılması için, anayasanın 92’nci maddesi uyarınca bir yıl süreyle izin verilmesi, genel kurulun 04.10.2012 tarihli 4’üncü \n

birleşiminde kabul edilmiştir.”\n

Cumhuriyet Halk Partisi Grup Başkanvekili Muharrem İnce’nin “Bu tezkere uluslararası hukuka aykırıdır. Bu tezkere anayasaya aykırıdır” dediği tezkerenin metni budur. \n

***\n

Doğrudur. Tezkerede yer alan “Türk Silahlı Kuvvetleri’nin yabancı ülkelere gönderilmesi ve görevlendirilmesi ile bununla ilgili gerekli düzenlemelerin hükümet tarafından belirlenecek esaslara göre yapılması” cümlesi, metnin anayasaya aykırılığının gerekçesini oluşturmaktadır. Çünkü askerin hangi ülkeye gönderileceği, gönderilecek yerde kalma süresi belirtilmemiştir. Metnin “Suriye Arap Cumhuriyeti…” diye başlayan ikinci paragrafıyla söz konusu cümle arasında kopukluk vardır. \n

Bu metin Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu’nun görüş ve özlemlerini yansıtmaktadır. Davutoğlu Türkiye’yi komşularıyla sorunlu, savaş tehlikesiyle karşı karşıya getiren, tehlikeli ve maceracı bir dış politika yürütmektedir. Bu politika Davutoğlu’nun kafasındaki Yeni Osmanlıcılık hayallerinin ürünüdür. \n

Bu hayaller Türkiye’yi dünya kamuoyunun gözünde alay konusu bir duruma düşürmektedir. \n

*** \n

Suriye, bir süredir dünya medyasının gündeminin ilk sıralarından düşmüştür. Hiçbir iç savaş düzen karşıtlarının devşirme yabancılardan oluşturduğu silahlı güçler tarafından kazanılamaz. Beşşar Esad’ın arkasında önemli bir halk desteği vardır. Başta Nusayriler, Hıristiyanlar ve Suriye orta sınıfı, rejimden yanadır. Batı bunu görmüştür. Suriye, Libya ya da Mısır’la karşılaştırılamayacak bir çetin cevizdir. Başta ABD ve müttefikleri bu nedenle Suriye’den uzak durmaktadırlar. ABD’de 6 Kasım günü yapılacak başkanlık seçimi sonuçları da bu ülkelerin Suriye’ye bakışlarında radikal bir değişikliğe yol açmayacaktır. ABD, Irak’ta da Afganistan’da da ağzının payını almıştır. \n

Türkiye, Sünni-Hanefi inanç adına bir çılgınlık yapabilir mi? Bu soruya “hayır” yanıtı vermek kolay değildir. Bölgede lider ülke, “büyük reis” olma ihtirası hükümetin gözünü karartabilir. AKP’nin 4. olağan büyük kongresinde görüldüğü gibi Mısır Devlet Başkanı Muhammed Mursi ya da Hamas lideri Halid Meşal gibi bölge politikacıları Recep Tayyip Erdoğan’a ve Ahmet Davutoğlu’na övgüler düzmektedir. \n

Türkiye, ABD’ye rağmen Suriye’ye saldırmaya kalkarsa ne olur? ABD ve müttefikleri derhal “barış güvercini” kisvesine bürünürler ve gelişmeleri beklerler. Bu arada Türkiye’yi destekler birkaç çift söz söylemeyi de ihmal etmezler. Devreye Rusya ve İran girer, konu Birleşmiş Milletlere devredilir. Suriye’de bir barış gücü konuşlandırılır. Türk Silahlı Kuvvetleri geri çekilir. Türkiye açısından herhangi bir kazanım söz konusu olmaz, çünkü Ortadoğu’da çıkan her savaşın galibi son çözümlemede daima ABD’nin başını çektiği emperyalizm olmuştur. \n

Bu kez de böyle olmaması için ortada bir neden yoktur.