Bu yazıyı Barselona’dan yazıyorum. Uçaktan ineli daha bir saat bile olmadı. Yazımı bitirip kitap fuarına gideceğim. Kitap, insanı günlük sorunlardan, konulardan, sıkıntılardan uzaklaştırıyor. Hele kitap fuarları… On binlerce kitabın arasında dolaşırken ilginiz belki o ana kadar aklınıza bile gelmeyen konulara odaklanıyor.\n

İyisi mi, dedim, hemen yazıya oturayım. Oteldeki odam henüz hazır değilmiş, bir kahveye oturdum, hava serince ama güneşli, bilgisayarımı açtım. Uçakta aklımdan geçenleri anımsamaya çalışıyorum.\n

İtiraf edeyim “Büyük Usta”nın kongre konuşmasının etkisinden kurtulabilmiş değilim. O şiirler, o manzumeler, o türküler… Ama ille de Alparslan, ille de 1071, ille de Malazgirt… Ne konuşmaydı o öyle! Balkonda yaşları 21 ortalamasında gençler, kızlı erkekli, “Büyük Usta” onlara sesleniyor Alparslan derken… “Sizler,” diyor, “sizler taşıyacaksınız bu ülkeyi 2071’e!” Gençler coşuyor, alkış kıyamet… O büyük gün geldiğinde yaşları 80 olacak o gençlerin, hayatta kalmış olanlar torunlarıyla gelecekler 2071 kutlamasına; onlara 60 yıl önce yaşadıkları o görkemli buluşmayı anlatacaklar. Bir bilimkurgu filmi gibi her şey, gözümde canlandırabiliyorum.\n

***\n

“Büyük Usta” kararlı, 2014’te “Başkan” olacak. Türkiye, onun önderliğinde ulaşacak 2023’e. O tarihe kadar Türkiye de, Cumhuriyet de bambaşka olacak. Temiz, ahlaklı, mümin toplumun yeni bir Cumhuriyeti olacak. \n

Yaşasın İkinci Cumhuriyet!\n

Ne yani, yeni yargı reformuyla, yeni eğitim reformuyla atılan tohumlar 2023’te meyve vermez mi diyorsunuz? Yanılıyorsunuz hanımlar, beyler, feci şekilde yanılıyorsunuz hem de! \n

Alışın artık, maneviyatını Sünni-Hanefi inancından, ülküsünü Alparslan’ın fetihçi ruhundan alan dindar ve milliyetçi nesillerin kuracakları yeni toplum düzeninin çatısı demek olan İkinci Cumhuriyet’in yurttaşları olmaya hazırlayın kendinizi!\n

*** \n

Burası Türkiye, burası Trakya, burası Anadolu’dur. Bu topraklarda insanlar akıla değil, güce tapar. Kadim zamanlardan beri bu böyle gelmiş ve ne yazık ki böyle gidiyor. İstenen, arzulanan bir durum değil, ama gerçek bu! Türk’ün, Kürt’ün, Arap’ın, Çerkez’in, bu topraklarda yaşayan herkesin gerçeği bu ne yazık ki!\n

Bu anlayış değişmeden bu topraklara ne özgürlük, ne gerçek demokrasi, ne evrensel insan hakları, ne hukuk, ne adalet gelebilir. Bunu görmek, anlamak, kavramak bu kadar mı zor?\n

Görülüyor, anlaşılıyor, kavranıyor deniyorsa eğer o zaman sormak gerekmiyor mu bu topraklarda iktidarı sarsacak bir “toplumsal muhalefet” niçin oluşamıyor diye? \n

Bu ülkede “demokratım”, “özgürlükçüyüm”, “insan haklarından, hukuktan, adaletten yanayım” diyen onca insan varken, bu insanlar niçin bir araya gelemiyor? Niçin ortak bir ses olarak kendini ortaya koyamıyor?\n

Niçin bu insanlar kendilerini karanlığa sürükleyen güce, güçlere karşı el ele, omuz omuza direnecekleri yerde birbirleriyle didişmeyi, birbirlerini yok etmeyi yeğliyorlar?\n

Niçin 1 Mayıs’ta Taksim Meydanı’nda bir araya gelebilen karşıt (muhalif) partiler, örgütler, kuruluşlar, kişiler ortak bir ses yaratamıyorlar?\n

Düşünmek gerekmiyor mu?\n

***\n

Değerli okurlar, başka bir hayatın paydaşları olsaydık, şimdi olduğum yerden size çok hoş şeyler aktarabilirdim. Örneğin, yan masada oturan kızın yanındaki oğlanı iki de bir öperken çıkardığı o tuhaf sesleri. Ama olmuyor, biz hak ettiğimiz hayatları yaşıyor, hak ettiğimiz bu acıklı hayatları bir çanta gibi nereye gitsek yanımızda taşıyoruz. Uzaklara da gitsek…\n

\n\n