Galatasaray, bu sefer 90 dakikalık sürenin sadece bir kısmını değil hepsini kullanmakta kararlı. Topu hiç kendi sahasına geçirmeden, hemen Antalyaspor sahasına yerleşiyor. Antalyaspor’un da zaten niyeti yok Galatasaray sahasına gitmeye. Dizilişleri Çin Seddi’nden hallice. Galatasaray’ı kendi ceza sahasında karşılıyorlar. Normal şartlarda belki bir ‘kontratak’ taktiği belki bu. Sadece ‘kontra’ kısmı da yok ‘atak’ kısmı da. Hal böyle olunca, maç Galatasaray ile Boffin arasında oynanıyor. Bir de direkler! G.Saray maç boyunca sayısız kere deniyor kaleyi. Uzaktan, yakından, serbest vuruştan kornerden hemen her futbolcusuyla. Bunlardan bazılarında son vuruşları yapan futbolcuların yetersizliği bazılarında da Boffin’in konsantrasyonu etkili oluyor. 59. dakikada Podolski’nin ikinci sarıdan kırmızı kartla atılmasıyla bu tablo daha da enteresan bir hal alıyor. Tavşan kaç-tazı kovala hikâyesinin, ‘Galatasaray vur-Boffin savuştur’ versiyonu yaşanıyor. Öyle bir ısrar ki bu gol gelmedikçe tansiyon yükseliyor. Sonunda 77’de Galatasaray’ın çilesini Muhammed, Şener’in sağdan taşıdığı bir topu ağlara yollayarak bitiriyor. Kalan dakikalarda Antalyaspor biraz olsun sahasını terk etse de gücü yetmiyor. Galatasaray girdiği birçok pozisyondan sadece bir gol ama çok önemli üç puan çıkartıyor.