Evdeki hesap çarşıya uymaz derler… Öte yandan Denizlispor, dokuz sene sonra tekrar adım attığı Süper Lig’de yaptığı ve muhtemelen hiç yapmadığı tüm hesaplara ‘uyum’ sağlıyor. Tabii bu tabloda, onların sergilediği futboldan ziyade Galatasaray’ın bir türlü ‘sergileyemediği’ futbolun da etkisi büyük. Her ne kadar, ilk düdükle beraber, Nagatomo geriden, Babel ve Jimmy de kanatlardan oyunu hareketlendirmek için oldukça çabalasa da, gerek Seri’nin henüz uyum sağlamamış olması gerek Belhanda’nın Denizli savunmasını aşamaması bu planları etkisiz kılıyor. Diagne’nin tamamen kendi temposunda ‘takılması’ da bir diğer unsur. İlk düdükle beraber Galatasaray baskısıyla başlayan maç 29. dakikaya kadar da öyle devam ediyor. Bu dakikada, hakem daha önce Denizli ceza sahasında Oğuz ve Diagne arasında gerçekleşen ve devam ettirdiği bir faul pozisyonuna, VAR incelemesinden sonra penaltı veriyor. Galatasaray lehine gözüken bu durum aslında Galatasaray aleyhine sonuçlanacak sürecin başlangıcı oluyor… Zira Selçuk’un vuruşunu kaleci Stachowiak kurtarıyor. Bu 29. dakika, kaçan penaltı dakikasından ziyade, Galatasaray’ın oyunu bıraktığı, Denizlispor’un da dört elle sarıldığı dakika olarak kayıtlara geçiyor. Bu sürecin devamını ikinci sarı karttan oyun dışı kalan Marcao tamamlıyor. İkinci yarıda Galatasaray teknik ekibinin hem kalesini sağlama almak hem de puan almak için yaptığı tüm değişiklikler sahada maç başından beri devam eden uyumsuzluğa bir harmoni kazandıramıyor. Bu yarıda artık kontratak taktiğinden çıkıp açıkça Galatasaray kalesini yıpratmaya başlayan Denizlispor, 75. dakikada da Recep’in uzaktan şutuyla golü buluyor. Kapanışı +4’te hızlı çıkan ve artık iyice yorulan Galatasaray savunmasını avlayan Rodallega yapıyor. İki takım arasından, bir önceki sezon başladığı çıkışı sürdüren taraf Denizlispor oluyor.