Belki, Galatasaray için geçen hafta ‘beklenmedik’ bir puan kaybı idi. Bu haftaysa, daha ilk düdükle ‘ben geliyorum, al önlemini’ diyor adeta. Zira Galatasaray, Konyaspor karşısında ‘vakit dolsun da gidelim’ tarzında bir oyunla başlıyor maça. Çabalayan futbolcular var tabii ki. Ama takım oyunu olmadığında, bu çaba ‘Serbest gezinen tavuklar’ tadında kalıyor. Belki yumurtlayacaklar hem de altın ama canları istediğinde. Onu da istemedikleri çok belli! Buna karşılık, Konyaspor, Galatasaray’ın en sevmediğini yapıyor: Kapanıyor, savunuyor, kontratak kolluyor. Gerideki dörtlü ve ilerideki Daci hariç, herkes her yerde oynuyor. Galatasaray’ın etkili olacak tüm isimlerine karşı onları kilitleyecek formüller üretmişler. Bu tablo, top dağıtması gereken Taylan’ı fazlasıyla yorarken, formsuz Luyindama’nın bol bol açık vermesiyle sonuçlanıyor. Aşikâr olanın ilanı 39. dakikada Daci’nin golü ile geliyor.

Galatasaray’da tepki yok. Atak yok. Atak geliştirecek adam yok. Bazısı bilerek ve isteyerek bazısı da elinden gelen ancak o kadar olduğu için ‘varmış gibi yapan yoklar’ takımı sahadaki! Takımdaki tek şuurlu çabayı Donk ve Oğulcan sergiliyor. Nitekim ilk yarının uzatma dakikalarında Oğulcan’ın müthiş çabasıyla ortaladığı topu Diagne ağlara yolluyor. Ama bu denge uzun sürmüyor! İkinci yarının hemen başında Guilherme ortalıyor Daci atıyor, Galatasaray seyrediyor! İkinci yarısı bir düelloya dönen maçta, iki taraf da birer penaltı golü kazanıyor (77’de Diagne-82’de Uğur)... Uzatma dakikalarında Kravets skoru 4-2’ye taşıyor. Sonrasında ne Babel’in kaleciden dönen şutunu takip eden Oğulcan’ın attığı gol, ne kenar müdahaleleri yetmiyor. Galatasaray’ın ‘Varolmayan Şövalyeleri’nin şifresini çözen bir takım daha Galatasaray’dan puan almayı başarıyor.