Büyük takımlar için kupa maçları yedeklerin şans bulduğu fırsatlar oluyor genelde. Ama Galatasaray eksikleri nedeniyle seneye zaten yedekleriyle başlamak zorunda kaldığı için sürpriz yok sahada. Son 3 lig maçından bildiğimiz tablo var özetle… Bireysel çabalar, beyhude koşular, beceriksiz son vuruşlar… Sahadaki 11 Galatasaraylı futbolcuda bir çaba var evet… Bu maçı kazanacakları da belli, bu da evet… Ama ileride yaşanacak benzer dönemlere bir not düşmek adına: Bu çaba bir takım oyunu olmayı başaramıyor. Özellikle de rakip, Ümraniyespor gibi Galatasaray’ın zaaflarını çalışmışsa… 

Nitekim, ilk 20 dakikadan sonra, Galatasaray’ın dağınıklığını kullanıyor, defansın zincirleme hatalarını birleştiriyor, 23’te kendi gollerini Barış Alper’e attırmayı başarıyorlar! Galatasaray takım olarak değil ama Barış Alper bireysel olarak veriyor reaksiyonu. Yaptığı hatayı, 33’te Demirbay’ın asisti sayesinde attığı golle telafi ediyor. Maçın devamında Galatasaray 42’de Tete, 57’de Abdülkerim, 87’de Halil’in (P) golleriyle galibiyetini perçinleyip kupaya devam diyor ama yedekle stepnenin farkının anlaşılması gerekiyor. Zira “Neyse ki yedeğim var” rahatlığı ile “Eyvah stepneye kaldık” paniği arasında, sonucu direkt etkileyecek ciddi bir fark var Galatasaray’da…