Kolay bir maç olmayacağını ve mücadele gücü yüksek olsa da seyri güzel bir karşılaşma olmayacağını tahmin ediyorduk. Zira provasını 12 gün önce yine bu statta, kupa maçında seyretmiştik. Aynen o günkü gibi tutuk ve keyifsiz bir futbolla başlıyor maç. Bir de ‘bonus’u var üstelik: Zemin! Bozuk saha, iki takım adına da ekstra bir ‘rakip’ olarak eklenmiş karşılaşmaya. Yeni Malatyaspor disiplinli 4-2-3-1 dizilişiyle önce savunmaya, sonra rakibinin oyununu bozmaya konsantre olmuş. Golü de düşünüyor: Hızlı kanat oyuncularıyla topu genelde Adem ve Umut’a kavuşturmaya, çok etkili ve ısrarcı olmasa da tehlikeler geliştirmeye çalışıyor.
G.Saray ise bir hafta önceki güzel futbolunu (zemine rağmen) sergilemek, eğer varsa yapılacak bir atak, bir gol organizasyonu; yaratılacak bir pozisyon onu sahiplenmek, yeteneklerini sahaya yansıtmak istiyor. Özellikle Arda, Belhanda ve Feghouli bu organizasyonlarda ön plana çıkıyor ama pek olmuyor! Bunun ilk sebebi zemin. Çok pas yapmaya alışık G.Saraylı futbolcular, sık sık takılıyor zemine. İkinci sebebiyse Malatya’nın oyunu bozmaya yönelik konsantrasyonu. İki taraf adına da pozisyonlar var. Ev sahibi takımınkiler Muslera’ya takılıyor. G.Saray ise bazen kaleci, bazen de birbirini ‘okuyamayan’ futbolcuların doğru sonuçlanmayan kararları nedeniyle sonuç alamıyor.
Baştan sona son derece tutuk bir tempoda devam eden karşılaşmada, iki taraf adına da uzak ihtimal olarak gözüken gol, G.Saray’ın son 5 dakikada rakip kaleyi ‘ablukaya’ almasıyla geliyor. Rakibi hataya zorlayan baskı sonucunda 88. dakikada ceza sahasından açılan topu Babel uzaktan bir şutla ağlara yolluyor. Zor deplasman ve keyifsiz futboldan kârlı çıkan ve zirveye tutunmaya devam eden taraf Galatasaray oluyor.
