Bu iktidarın topluma yaptığı en büyük kötülüklerden biri, ortak değerlerin yok edilmesidir.

Ortak değerlerimizin temelleri sistematik olarak tahrip edildi:

Ne yasama kaldı ne yürütme ne de yargı, ne hukuk kaldı ne eğitim, ne din kaldı ne gelenek görenek, ne hükümet kaldı ne belediye, ne liyakat kaldı ne dürüstlük, ne insan hakları kaldı ne kadın eşitliği!

Varsa yoksa tek kişinin duygu ve düşünceleri!

İktidar sadece, açlıktan, soğuktan ve karanlıktan dolayı değil, bu yüzden de gidecek.

***

1) Toplumsal değerlerin, toplumsal bütünlüğün öznesi olan ülkedeki farklı kesimler, sürekli olarak dışlandı ve birbirlerine düşman edildi:

Üstelik bu “dışlama” ve “düşmanlaştırma” süreçlerindeki ölçütler hep değiştirildi:

Dünkü düşmanlar bugün dost, dünkü dostlar bugün düşman ilan edildi.

Özetle, hain ilan edilmeyen hiçbir kesim kalmadı gibi!

***

2) Toplumsal değerlerin önemli kaynaklarından biri olan Hukuk Devleti ve Anayasa tahrip edildi:

Tarafsızlık yemini etmiş cumhurbaşkanı aynı zamanda parti genel başkanı yapıldı.

Anayasa hükmü olarak, yasaların üstünde olması gereken uluslararası anlaşmaların yükümlülükleri yerine getirilmedi.

AİHM’nin, Anayasa Mahkemesi’nin kararları uygulanmadı. İktidar kendi ilan ettiği sözde “Adalet Reformu” ilkelerine bile uymadı.

Meclis kararıyla kabul edilmiş olan İstanbul Sözleşmesi, bir gece bir tek imza ile iptal edildi.

İktidarın emirlerine uymayan, Anayasa’ya, Hukuk Devleti’ne, Adalet’e uygun davranmaya çalışan savcılar, yargıçlar, sürgün yediler ve/veya hiyerarşik olarak daha alttaki makamlara atandılar.

Meşru olarak seçilmiş olan belediye başkanları görevlerinden alındı.

***

3) Vatandaşlara ülkenin temel bilgilerini ve değerlerini aktaran eğitim, okul öncesinden, üniversite ve sonrasına kadar yozlaştırıldı, kalitesizleştirildi, dinselleştirildi:

Milli Eğitim, müfredat programıyla dinselleştirildi ve resmen, protokoller imzalanarak tarikat vakıflarına ipotek edildi.

YÖK aracılığıyla cehalet yüceltildi, diplomalar değersizleştirildi.

***

4) Ortak değerlerin en önemli kaynaklarından biri olan “Geleneksel Devlet Yapısı” yerle bir edildi:

Hem sivil hem de asker bürokrasi, Anayasa’dan yasalardan, geleneklerden, koparıldı, yapısı değiştirildi, tek kişinin duygu ve düşüncelerine kurban edildi.

İktidar, İstanbul, Ankara ve İzmir başta olmak kaydıyla muhalefetin yönetiminde olan bütün illerin belediyelerine ve buradaki seçmenlere düşman muamelesi yaparak ülkenin bütünlüğünü dinamitledi.

TÜİK, TCMB, TRT, BİK, RTÜK ve benzeri devlet kuruluşlarına güven sıfırlandı.

***

5) Ortak değerlerin ve genel ahlakın en önemli kaynaklarından biri olan din, mezhep, milliyet inanç ve kimlikleri yozlaştırıldı:

Din ve mezhep anlayışı, Anadolu İslamı’nın hem Sünni hem Alevi hem de Şii gelenekleri yok sayılarak sadece Emevi İslamı’na göre, siyasal iktidarın kararlarını telkin eden bir anlayışla, DİB aracılığıyla tek bir kişinin emrine verildi.

Bunun sonucunda bütün inançların barış içinde birlikte yaşaması tahrip edilerek toplumu birleştirmesi gereken inançlara, toplumu bölen işlevler yüklendi.

Milliyetçilik de zaman zaman Kürt ve Türk milliyetçilikleri arasında, bazen birini bazen ötekini öne çıkarıp aşırılaştırılarak istismar edildi.

Milliyetçi kimlikler de barış içinde birlikte yaşama iradeleri törpülenerek bölücü amaçlar için kullanıldı.

***

6) Görevlerini meslek ahlakı ilkelerine göre yapmaya çalışan profesyonel meslek sahipleri, sürekli eleştirildi, dışlandı ve yabancılaştırıldı.

Örneğin, medya mensupları, avukatlar, sağlık personeli, akademisyenler, mühendisler, mimarlar, öğretmenler, iktisatçılar, istatistikçiler, zaman zaman hakaretlere uğradılar ve yabancılaştırıldılar; kimi zaman da bazıları yargılandılar ve mahkûm edildiler.

***

İşte bu kaosun Toplumbilimsel adı, bireyle toplum ilişkilerinin tahribini, insanların gelecek umutlarının yok edildiğini anlatan ANOMİ’dir...

Bireylerin toplumdan kopuşları ve umutlarının yok edilmesi, açlık, soğuk ve karanlıkla birlikte, bu iktidarı götürecek olan temel faktörlerin önde gelenlerinden biridir.