Zabıta ve “zabıtaya yardımcı siviller” Taksim Gezi Parkı Direnişi’ndeki çadırları yakarlarken ne garip rastlantıdır ki, ben de “Açık Tanık, Silivri Nöbet Çadırı” adlı kitabı okuyordum…
O günden beri bu kitap hakkında bir yazı yazmak istiyordum ama gündem o denli sıcak ki…
Kısmet bugüneymiş:
36 subayın, Yargıtay Başsavcılığı’nın Balyoz davası hakkındaki tebliğnamesini protesto etmek için Hasdal Cezaevi’nde üç günlük açlık grevi yapacakları haberinin medyaya düştüğü güne!
Hayret ediyorum, seksen yıl önceki olayların hesabını soranlar, bugün yapılan haksızlıkların, hukuksuzlukların, zulmün, yarın gündeme geleceğini düşünmüyorlar mı?
Toplumu sürekli olarak gererek bölmenin, kamplaştırmanın:
Sadece ve sadece, geleceğimizi bile ipotek altına alan bir birikime yol açtığını…
Bugün yaşadığımız sorunları gelecekte de, üstelik katmerli olarak yaşamamıza neden olacağını…
Görmüyorlar mı?

“Açık Tanık, Silivri Nöbet Çadırı”, araştırmacı gazeteci Füsun İkikardeş’in kaleme aldığı, Kaynak Yayınları’ndan çıkan belgesel bir kitap:
1 Eylül 2011 tarihinde, Silivri sanıklarının yakınları tarafından bir çadır kurulma kararı alınıyor.
Proje, 9 Eylül’de fiiliyata dönüşüyor.
Hedefi açıklayan slogan “Özel Görevli Mahkemeler Kaldırılsın! Yurtseverler Serbest Bırakılsın”dır.
Çadırın kurulmasında iki kişi görevlendirilmiştir:
Nilgül Doğan ve Hıdır Hokka.
İşte Füsun İkikardeş bu çadırın belgesel öyküsünü yazmış…
Hepsi somut olaylar…
Hepsi gerçek kişilerin tanıklıkları!

İkikardeş, ortam olarak, hem soruşturmaları ve davaları, hem de Silivri’yi anlatarak başlıyor işe…
Daha sonra da gelişen olaylarla birlikte devam ediyor “Çadır”ın serüveni:
İnsanın içini burkan öyküler…
Ama ne olursa olsun, umut dolu çığlıklar işitiliyor arka planda:
Adalet, özgürlük isteyen çığlıklar!