Taksim’de vicdanları sızlatan olaylar oluyor…

Ama barış süreci, ABD’nin Ortadoğu Projesi bağlamında yürüyor:
Şimdilik, PKK ateş kesmiş, devlet operasyonları durdurmuş görünüyor…
Beklenti, terörün bitmesi, Türkiye’nin demokratikleşmesi!
Bütün bunlar güzel şeyler…
Ama esas soru şu:
Bundan sonra ne olacak?

Ortadoğu’daki dengeleri, başlı başına her biri bir sorun olan Türkiye’nin Irak, Suriye, İran ve İsrail ile ilişkilerini bir yana bırakarak sadece ülke içine baksak bile nelerin olup biteceğini kestirmek çok zor…
Çünkü AKP iktidarı, “İçki düzenlemelerinin”, “Taksim olaylarının” “Üçüncü köprünün” ve “Silivri davalarının” da gösterdiği gibi, Türkiye’nin demokratikleştirilmesi yönünde değil, tam tersine, totaliterleşme yönünde, tek adam diktatörlüğüne doğru adımlar atıyor!
BDP ve PKK, “Barış sürecine” sadece Kürt milliyetçiliği açısından bakıyorsa, belki bu totaliterleşen yapıyı sorun etmeyebilir:
Örneğin iki özerk veya bağımsız bölgeye bölünmüş ülkede, iki ayrı totaliter veya otoriter yönetim modelini kabul edebilir…
Hatta bu yönetimlerin İslam temelinde gevşek biçimde birbirine bağlanmasına da rıza gösterebilir…
Ama böyle bir çözüm ülkeye ne “Barış” getirir, ne de “Demokrasi”!
Sorunun gerçek çözümünün ülkenin demokratikleşmesinde yattığı ve bunun da başta antidemokratik yüzde 10 barajının kaldırılması, seçim sisteminin ve partiler yasasının değiştirilmesi ile atılacak adımlarla gerçekleştirilmeye başlanacağı bilinmektedir.

İddialara göre PKK ülke dışına çıkış sürecini tamamlamış veya tamamlamaktadır…
Kürt politikacılar, artık sıranın AKP iktidarının atacağı adımlara geldiğini anımsatmaya başlamıştır.
Tam bu sırada, “Barış sürecine” “demokratikleşme” bağlamında sağlıklı yaklaşan ve somut önerilerini kamuoyuyla da paylaşmış olan CHP, son derece önemli bir adım atarak seçim barajının yüzde 3’e indirilmesi konusunda bir yasa teklifi vermiştir…
Ve sıkı durun:
BU TEKLİF AKP OYLARIYLA REDDEDİLMİŞTİR!
Şimdi bana söyler misiniz:
Kim barıştan yana, kim karşı?