Tarih, Kent ve
Doğa, Bir Dost
Yitirdiler
Oktay Ekinci sadece bir mimar
değildi…
Bir tarih dostuydu…
Bir kent dostuydu…
Bir doğa dostuydu…
Çünkü Oktay Ekinci, insanın ancak
tarih, kent ve doğa bağlamında geliştiğini
bilirdi!
Tarih, doğa ve kent, Ekinci’nin
kafasında, insanı insan yapan değerlerin
başında gelirdi.
***
Yaşamını, tarihin, insan odaklı kentsel
yapının ve doğanın korunmasına adamıştı:
Bilgiliydi…
Kararlıydı…
Çalışkandı…
Dürüsttü…
Demokrattı…
Örgütçüydü…
Yaptığı işi ciddiye alırdı…
Eşi Zehra ile tam bir uyum içinde
çalışırdı…
Ulusal Kanal’daki programını da,
Cumhuriyet’teki yazılarını da çok özenle
hazırlardı.
***
Onunla ne zaman nasıl tanıştığımı
anımsamıyorum…
Ne kadar geriye gidersem gideyim,
Oktay ve savunduğu tarihsel, kentsel,
doğal değerler hep yanımda…
Zihnimde ve yüreğimde!
Sanki daima vardı…
Daima da var olacak!
Öldüğüne inanamıyorum…
Zaten onun gibi insanlar ölmez:
Sadece bedenleri aramızdan ayrılır!
***
Türkiye’nin Türkiye, medyanın medya,
televizyonun televizyon olduğu zamanlar,
Şakir Eczacıbaşı ve Oktay Ekinci ile
birlikte NTV’de çok güzel programlar
yaptık:
Kültür bilincini geliştiren, tarihi, kentsel
dokuyu, doğayı korumaya yönelik
programlardı onlar.
***
Kültür Bakanlığı Müsteşarlığım sırasında
en büyük desteği ve yardımı ondan
görmüştüm…
Türkiye’nin tarihini, doğasını ve
yaşanabilir kent dokusunu korumak için
yaptığı katkılar hâlâ efsane gibi anlatılıyor!
***
Müsteşarlıktan ayrıldıktan sonra,
Cumhuriyet’te yazmam için öncülük ve
aracılık eden de Oktay’dı.
Kendimden bir parçayı yitirmiş
gibiyim…
Nur içinde yatsın!