- Hükümet, 2002’de ABD’den ve AB’den destek alarak iktidara geldi.
- AKP, BOP’un uygulanmasına ortak oldu.
- Ancak bu işbirliğinde, “Ankara’nın içerde ve bölgede İslamcı yapılanmalara yol açan politikası” ABD, AB ve İsrail’e zarar vermeye başladı.
- İçerde “İslami yaşam tarzını esas alan uygulama ve baskılar” ABD ve Avrupa’da büyük kuşkular yarattı. Çünkü Türkiye “Batı’ya yaklaşıyor sanılırken Batı’dan ve çağdaş değerlerden uzaklaşıyordu”.
- Cumhuriyet’in 90 yıllık “sentezci geleneği” tersyüz edilmeye başladı. Oysa Türkiye Cumhuriyet döneminde, esas itibarıyla, “Avrupa’nın çağdaş değerlerini benimseme amacına yönelmişti”. Kadınerkek eşitliğinden kılık kıyafete, eğitim sisteminden sanata, hukuk düzeninden sivil toplum örgütlerine kadar çabalar bu yöndeydi.
- Son 5-6 yıldaki uygulamalar bu felsefe ve uygulamalarla bağdaşmıyordu.

Ankara’nın ‘kendi sistemini kurması!’
Hükümet ABD’nin Ortadoğu politikasına destek verirken bir yandan da “içerde kendi sistemini inşa ediyordu”.
Oysa AKP hükümeti 2002’de, “Türkiye’yi ve bölgeyi küresel sisteme entegre etmek misyonu ile ABD ve AB’den büyük destek alarak iktidara gelmişti”.
Örneğin, TÜSİAD da 2002 seçimlerinde AKP’yi bu nedenle desteklemişti. Oysa AKP iktidarı içerde “kendine özel bir sistem (ve düzen) kurmaya başladı.”
İslam ülkeleri ile ilişkilerini de “kurmak istediği bu düzene yardım edecek doğrultuda yürütmeye koyuldu”.
ABD ve AB’nin AKP’ye olan desteğindeki amaç ile bu gelişmeler örtüşmüyordu.
AKP’nin iktisadi, sosyal, kültürel ve İslami boyutları ile kurmaya çalıştığı “kendine özgü düzen”, üstelik sadece bir tek kişiye bağlanacak bir biçimde gelişiyordu.

Sorun çıkıyor
İşte burada sorun çıkıyordu; ABD ve AB’nin AKP’yi desteklerken öngördüğü misyon çok farklıydı. Türkiye küresel sistemle bütünleşme yerine hükümet tarafından “kendi özel düzenini inşa ederek Batı’dan uzaklaşıyordu”.
2002’de Batı’nın talepleri ile AKP üst yönetiminin taleplerinin örtüştüğünü düşünen (ve öngören) iç ve dış çevreler artık farklı değerlendirmeler yapıyorlar.
Üstelik “Batı yaşam tarzından uzaklaştıran uygulamalarla birlikte antidemokratik gelişmelerin yaygınlaşması” ve Türkiye’deki belirsizliklerin yoğunlaşması, “hem Batı’yı hem de içerdeki Cumhuriyetçi ve demokratik çevreleri rahatsız etti”.
Artık 2002’de “örtüşen hedefler” örtüşmemeye, aktörler de yer değiştirmeye başladılar.
- 2002’de işbirliği yapan AKP ve Cemaat bugün büyük bir çatışmanın içine girdi.
- Yine dün AKP’ye destek vererek AKP’nin iktidara gelmesine yol açan ABD ve AB ise AKP ile (ve Tayyip Erdoğan’la) karşı karşıya geldiler.
- 2002’de aynı tarafta yer alarak AKP’ye destek veren TÜSİAD bugün karşısına geçti.

Ve demokrasi
Türkiye’de ilginç gelişmeler yaşanmaya başladı. Solun bir bölümü dışında Atatürkçüler ve çağdaş demokrasiyi savunanlar ABD ve Avrupa’dan destek alacak bir duruma geldiler. ABD ve Avrupa ise AKP ve Erdoğan’a karşı cephe aldı.
- Gezi’ye “Avrupa ve ABD büyük destek veriyor” haberleri medyamızda “övgüyle” yer buldu.
- Obama’nın Erdoğan’a mesafe koyması bile sevinilecek bir durum olarak medyaya yansıdı.
2002’den 2014’e Türkiye’de, bölgede ve dünyada çok şey değişti ve değişim hızla sürüyor. 30 Mart seçimleri sadece Türkiye bakımından değil, Ortadoğu ve Batı açısından da yaşamsal bir önem taşıyor.
AKP-Cemaat çatışması küresel düzen ile AKP’nin kurmaya çalıştığı “kişiye özel” düzen arasındaki kavgadır.
Yanıtı aranan soru; bu çatışmalardan demokratik bir Türkiye’nin çıkıp çıkmayacağıdır. Eğer çıkmaz ise bundan bütün taraflar zarar görecektir.