Düşünsenize bizim şampiyon takımımız Şampiyonlar Ligi’ne girebilmek için üç eleme maçını geçmesi gerekiyor. Zaten ülkede oynanan futbolun seviyesi, tribünlerin futbola ilgisi, borç batağındaki kulüplerimiz, maçlara dair en fazla hakem hataları üzerinden yaptığımız tartışmalar göz önüne alındığında futbolun düştüğü bu yer sürpriz değil. Yani mesele onun veya bunun daha çok şampiyon olması değil. Yapılan ünlü yabancı futbolcu transferleri de değil. Mesele özgür, bağımsız bir futbol ortamını yaratabilmekte. Gençler özgürce spor yapabilmeli, hakemler korkmadan maç yönetebilmeli, taraftar tribüne maçların adilce yönetileceğinden emin olarak gitmeli.

Sorun futbolseverde, seyircide değil, ortamı bu hale getirenlerde, sorun kulüpleri borç batağına batıranlarda değil borçları erteleyenlerde, buna izin verenlerde. Sorun eyyamcı hakemlerde değil, onları bu hale getirenlerde. Yani sorun en başta.

Futbola katkıları belirsiz, liyakatsiz kişileri sırf sadakat temelli futbolun başına getirirseniz olacağı bu. Sanırım en son Şenes Erzik federasyonları ile futbolun bağımsız ve layık kişilerce yönetildiğini gördük. Ondan sonraki federasyonlar üç aşağı beş yukarı aynı dinamizmi ve aynı dirayeti gösteremediler. Göstermeleri de amaçlanmadı belki. Geldiğimiz noktada işin çivisi iyice çıkmış durumda. Artık kimsenin sisteme güveni kalmadı. Deprem sonrası da lig çorbaya dönmüş durumda. Ne eşitlik, ne adil oyun ilkesi kaldı. Ligin yarısında oynanan maçları tescil edip öteki bölümündekilere 3’er puan dağıtılınca aslında ortada lig diye bir şey de kalmadı. Aynı yere gelip duruyoruz hep. Bu yönetim düzeniyle bir yere de gidemeyiz. Ve bir ümit: Bu sadaka ve kayırma düzenini bu pazar günü baştan aşağı değiştirme şansımız var.