Beşiktaşlılar tribünleri neredeyse doldurmuş. Bu maçtan 3 puan bekliyor. Böylece 1. yarıyı lider bitirmenin coşkusunu yaşayacak.
Fakat o ne? Hakem düdüğünün ardından başlayan maç kapkaranlık oluyor. Çünkü elektrikler kesiliyor. Ve sonra yeniden aydınlanıyor ortalık.
Karşılaşma da yeniden başlıyor. Maç kadar ilginç olan bir diğer şey; ülkenin karakteristik iki teknik direktörünün de taktik savaşı verecek olması. Aykut Hoca’nın takımları topa daha çok sahip olmayı seven ve koşan takımlar. Şenol Hoca’nın takımları ise kalabalık ve organize hücum etmeye çalışıyor daha çok. Karşılaşma 2. kez başladığında Konya’nın oyuna daha iyi konsantre olduğunu gördük; topa sahip oldular ve Beşiktaş’ın üstüne gittiler. Beşiktaş’ı savunmaya zorladılar. Oğuzhan’a yakın oynadılar. 15’te Bajic’in topukla vurduğu top direkten dönmese golü de buluyorlardı zaten.
Ama sonra Beşiktaş önce oyuna ortak oldu sonra rakip alana etkili gitmeye başladı. Mücadele kızıştı, karşılıklı fauller arttı. Siyah - Beyazlılar hızlandıklarında Konya cezaalanı çevresinde etkili olmaya başladılar. Hatta ilk yarı sonlarına doğru Gomez’i birkaç kez topla buluşturdular.

Quaresma’dan sonra
Gomez fırsatları değerlendiremedi ama Oğuzhan 50’de Gomez’in vuramadığı top önüne sekince iyi değerlendirdi. Golü bulan Kartal daha etkili olmaya başladı. Ama oyun hâlâ ortadaydı. Ta ki Q17 çıkıp Olcay girene kadar. Sınırlı bir alanda oynayıp takımı yavaşlatan Q17 çıkıp santraforla kanat çizgisi arasında hızlı oynayan Olcay takıma dahil olunca Beşiktaş hücum takımı kimliğine kavuştu. Durdurulamaz takım oldu yeniden. Gomez, Gökhan ve sonradan Gökhan’ın yerine oyuna giren Kerim’in golleri böyle geldi. Q17’nin oyundan çıkarken yaptığı hırçın hareketlere gelince; şampiyonluğa giden bir takımın oyuncusuna hiç yakışmadı.
Sonuçta Kartal hücum futbolu resitaliyle bitirdi Lig’in ilk yarısını. Önemli olan bu oyunu 90 dakikaya yayabilmek ve Lig’in sonuna kadar sürdürebilmek.