Ne güzel eğleniyorduk (!) Asıl sorunları bir kenara itip kim geliyor kim gidiyor saatlerce konuşup duruyorduk. Ama bu eğlence sona erdi, çünkü birinci transfer dönemi bitti. Tabii bu eğlence mi, yoksa uyuşturucu gibi bir bağımlılık mı o da belli değil. Şimdi zorunlu olarak kliniğe kapatıldık ama Ocak transfer dönemi için hayaller kurmaya başladık bile. Bir Fenerbahçeli yönetici şimdiden Robben sözünü verdi mesela.
Zaten bizim kulüp yöneticileri için “transfer bitmez” sözü bir büyüklük, bir övünme göstergesi. Zannediyorlar ki ne kadar transfer yapılırsa hele bunlar bir de şöhretli isimler olursa o kadar başarı gelir. Oysa ki başarı için çok yönlü çalışma gerekir.
Öyle olmasa Fenerbahçe Sow gibi çok kaliteli, yararlı ve en önemlisi uyum sağlamış bir adamı satıp Markovic gibi Premier Lig’de tutunamamış, çok yumuşak bir oyuncuyu almazdı. Kısaca ne kadar transfer o kadar böbürlenme ve gürültü... Tabii bu arada havadan para kazanma çarkı, hem de gittikçe artan Avro üzerinden daha hızlı dönüyor o da ayrı.

Kazandılar ama...
Şu sıralar Galatasaray’ın en büyük sorunu para. Bu yüzden gönderilen oyuncularla 17 milyon Avro gibi önemli bir mali yükten kurtulmaları büyük kazanç. Geçmişte yapılan hatalı transferlerin, harcamaların bedeli bu. Ve bir futbolsever olarak “Melo’nun gitmesi beni mutlu etti” desem Galatasaraylılar kırılır mı bilemem. Çünkü geçen sezon net kart gerektiren onca hareketi kartsız geçiştirmesi rahatsız ediciydi. Kim olursa olsun ayrıcalıklı futbolcular herkes için moral bozucu.
Beşiktaş ise Atınç ve Demba Ba’nın gönderilmesinden kazançlı ama takımın eksiklerini giderme yönünde yaptığı hamlelerin henüz sonucunu almış değil. Ayrıca bedelsiz alınabilecek Quaresma’ya neden bonservis ödenir kocaman bir soru işareti. İlkeli Şenol Güneş’in bu oyuncuyu nasıl kabul ettiği de düşündürücü.

Açıklanan ücretler
Bu arada transferlerde açıklanan ücretler kafa karıştırıyor. Satışta brüt alışta net rakamlar açıklanıyor. Aracıların ve menajerlerin ücretleri, finansal maliyetler, sağlanan ek ayrıcalıklar futbolcu satılırken rakamdan düşülmüyor, alınırken de açıklanan rakama eklenmiyor. Örneğin 13 milyon olarak bildirilen Demba Ba transferinde aracılara 2 milyon ödendiği yazıldı, kulüp yalanlamadı.
Yabancı sınırlamasına ilk günden itibaren karşıydım. Yine karşıyım. Ama bizde ilke, sağlıklı yönetim - diye bir şey yok. Öyle olunca yabancı enflasyonu patladı ve yine birilerinin torbaları doldu. Şimdi bir de verilen yüksek bonservis paralarına göre takımların değerleri belirleniyor. “Fenerbahçe kulübesi 45 milyon değerinde” falan deniyor. Aslında bunlar bol keseden saçılan rakamlar. Bu futbolcular satış listesine konsa bu parayı veren çıkar mı? Çoğundan kurtulmak için yarın üste para verilmeyecek mi, çoğu başka kulüplere bedava kiralanıp maaşları ödenmeyecek mi?
Yerli futbolcu yetiştirmek diye bir hedefimiz zaten yoktu. Şimdi daha da yok. Bu arada eldeki tek tük kaliteli yerli oyuncunun takımlarında yer alması da zorlaştı. Mesela Ozan Tufan Fenerbahçe’ye transferiyle birlikte forma şansını azalttı. Doğru dürüst kendi takımında oynamadan şimdi Milli takımda oynayacak. Ama düşünen kim? Şimdi bir başka bağımlılığımızı tatmin zamanı… Buyurun hakemleri tartışma sezonu açıldı…