12 sırt numaralı Can’la 12. dakikada adeta can buluyor Kartal. Genç Can, kendi topuna gidiyor uzaktan harika vuruyor. Ve takımını öne geçiriyor. 29’da da yine Rıdvan-Can paslaşması, 2. golü de getirebilecekken Batshuayi, değerlendiremiyor bu şansı. Karşılaşma yavaş yavaş başlayan giderek artan yağmur altında oynanıyor. Lacivert-Beyazlı ev sahibi Kasımpaşa her nedense kırmızı-beyaz renklerle sahada. Beşiktaş geçen sezonki kadroyu hatırlatan bir 11 ve dizilişle zeminde. Artık bir galibiyetle yeni bir dönem açmak istiyorlar ama anlaşılan 2. golü bulmadan rahat yok. Bu golün gelmesi ise Siyah-Beyazlıların rakip kaleye daha yakın oynamasına ve de topu daha hızlı dolaştırmasına bağlı. Bir de rakip ceza alanında topla zamanında buluşamamak büyük sıkıntı. Batshuayi’nin sık sık ofsayta düşmeleri de. Bu arada Beşiktaşlı futbolcuların rakibe uzak oynamaları ve özellikle Larin’in savunmada kademeye girememesi tehlikelere neden oluyor. Bu da 2. gol bulunamazsa 3 puanı riske atmak demek. Nitekim 2. yarıya daha etkili başlayan Kasımpaşa oluyor. Başta Larin ve Welinton sürekli pas hatası yapınca Beşiktaş’ın atakları da sık sık kesiliyor. Sadece Ghezzal’ın ara paslarıyla ve Can’ın güç koymasıyla olmuyor. Tam hakemlik bir şey yok diyorduk ki Donk’un Can’ı yerden güreşçi gibi kaldırıp havalandırması cezasız kalıyor. Neyse ki Can oyuna gelmiyor. Paşa, Beşiktaş’ı giderek kendi alanına itiyor. Kartal kendi alanından çıkabilecek gücü hiç gösteremiyor. Ve Sergen Hoca, Mehmet Topal gibi bir savunmacı daha sokuyor oyuna. Bu “Ben skoru savunacağım” demek. Ya da “Gel kaleme gol at” demek. Bundan sonrası Paşalı oyuncuların gol becerisine kalmış artık. Onlar da 82’de bu beceriyi gösteriyorlar. Beşiktaş beraberlik golüne boyun eğiyor ve bir puana razı oluyor. Sonuç: 2. yarıda oynanan korkak ve güçsüz oyun Beşiktaş’a hiç yakışmıyor.