Okurlarımızdan gelen eleştirileri Ombudsmanlık görevimin sınırları içinde yanıtlamaya, gazete yönetimine iletmeye, bir kısmına da bu köşede yer vermeye çalışıyorum. Cumhuriyet gazetesinin okur yelpazesi oldukça geniş. Okurların tümünün aynı görüşleri paylaştığını söylemek bu nedenle doğru değil. Beğenileri, eleştirileri, beklentileri farklı olabiliyor; bu da çok doğal.
Okur eleştirilerinin önemli bir bölümünün köşe yazarlarını, makaleleri hedef aldığını söylemeliyim. Okurlarımız daha önce bu köşede yazılanlardan bilirler ki, Cumhuriyet gazetesinde laik demokratik cumhuriyeti savunmak temel ilkesi ile sorunu olmayan makalelerin tek bir satırına bile dokunulmaz. Bu da Nadir Nadi döneminden bu yana gazetenin temel ilkeleri arasında yer almış, İlhan Selçuk döneminde iyice kökleşmiştir. Gazete yazarlarına ve tüm çalışanlarına Yayın İlkeleri’miz yön verir. Farklı görüşlerin gazeteyi ve okur yelpazesini zenginleştirdiği de bir gerçektir. Yazarlar tek bir görüşün çoğaltılmış kopyası gibi yazsalardı herhalde bu ne gazete ne okur, ne de Türkiye için iyi bir şey olurdu.
Yazarlar ve köşelerle ilgili herhangi bir eleştiriyi aktarmak ya da bu eleştirileri tartışmak gibi bir görevim olmadığını, bu konunun çalışma alanım dışında olduğunu da yinelemeliyim. Okurlarımız eleştirilerini yazarlarla doğrudan paylaşmalıdırlar. Ulaşamıyorlarsa Yazıişleri yöneticilerinden yardım isteyebilirler.
Gazetenin haber politikası, üslubu, görünüşü, sunumu, Yayın İlkeleri’ne uyulup uyulmadığı vb. konularla ilgili yakınmalarını, eleştirilerini, önerilerini ise kuşkusuz benimle paylaşmaları yerinde ve doğru olur. Gazete her şeyden önce haber demektir; ülkemizde, dünyada olup biteni nesnel bir şekilde yansıtmak durumundadır. Haberlerde yanlılık, ideolojik süzgeç kullanmak, gerçeği eğip bükmek doğru olmaz. Okurlarımız da haberleri makale okur gibi okumamalı, haberlerde taraflılık beklememeli, aramamalıdırlar. Nesnel olup olmadığına, gerçeği yansıtıp yansıtmadığına bakmak, eleştiri oklarını bu açıdan yöneltmek daha doğru ve yararlı olacaktır. Türkiye zor günlerden geçiyor. Böyle zamanlarda nesnel olmanın da haberde nesnelliği korumanın da zor olduğunu biliyoruz. Ama yine de gazeteci her koşulda bu temel ilkeyi korumak durumunda ve zorundadır.
Son aylarda gazetede editörlerin dikkatlerinin zayıfladığını gösteren, kanıtlayan eleştirilere bu köşede sıklıkla yer veriliyor. İki yeni örneği de yukarıda bulacaksınız. Umuyorum bundan böyle bu türden eleştiriler azalacak, sayfaların son denetimlerini yapan editörler gazeteye gerçekten yakışmayan hataları önlemeyi başaracaklardır.  

Çiçek hastalığı değil Suçiçeği
Aşağıdaki bağlantıda gecen haberde zikredilen hastalık “çicek hastalığı” değil SUÇİÇEĞİ hastalığıdır. Çiçek hastalığı İngilizcede SMALLPOX diye geçer; bu haberin orijinal halinde ise CHICKENPOX diye geçmektedir.
Bkz: http://metro. co.uk/2016/04/08/ mum-urges-parentsnot- to-give-kids-withchickenpox- nurofenfor- children-5804615/
Ayrıca çiçek hastalığı bundan yaklaşık 40 yıl önce artık yeryüzünden yok edilmiştir. En son 1977 senesinde bir Somali vatandaşında tespit edilmiştir. O tarihten sonra yeniden rastlanacak herhangi bir vaka için Dünya Sağlık Örgütü 5000 (beş bin) Amerikan doları ödül koymuştur. Haberinizdeki tercüme hatasını düzeltmenizi rica eder, böyle bir yanlışın Cumhuriyet gibi ciddi bir gazeteye yakışmadığını belirtmek isterim. İyi yayınlar. Saygılarımla. Dr. Melih Meriç. Paris

‘Kiss me Kate’ ve Shakespeare
Sonunda bu da oldu: Harvard’ı “Bilimin Mevlanası” yapan editörünüz “Kiss me Kate”in W.Shakespeare’e ait olduğunu da yazdı.
“Kiss me Kate”in yazarı, Samuel ve Bella Spewack çiftidir. Oyunun müzik ve liriklerini Cole Porter yazmıştır. Shakespeare ile tek ilgisi, oyunun konusunun “Taming of the Shrew”un yapımı sırasında geçmesidir.
Anlaşılan, Cumhuriyet’e editör olmak için herhangi bir kültür düzeyine ihtiyaç yok, okuma- yazma bilmek yetiyor. Saygılarımla. Dr. Orhan Kurmuş