Zamanın buluştuğu bir dönemeçte, sivrilen doruğunu görür gibiyim dağın...

Sabahın ilk saatleri ve Münih’in ayazında biraz dolaşıp otele döndüm yazımı yazmak için...

Alpler’den esen bir rüzgâr, içimi üşüttü...

Bir gece önce, uzaklarda görünmeyen bir ayın aydınlığında, Türkiye’nin dününü, bugününü düşünüyordum.

İskenderun’da “Yıldırım-2011” tatbikatının yapıldığı kışlaya 700 metre uzaklıktaki polis karakoluna bomba düzeneğiyle girmek isteyen bir kişi vurularak öldürülmüştü birkaç gün önce...

Canlı bomba PKK’nin Amanos grubundandı büyük olasılıkla...

Üç kişiydiler...

İkisi uzun namlulu silahlarıyla polislere ateş açtı... Bir polis memurumuz şehit düştü, ikisi yaralandı...

***

Kanla beslenen terör örgütü, onun içeride ve dışarıdaki destekçileri ve yandaşları...

Başta Almanya olmak üzere Belçika, Hollanda, İsveç, İsviçre gibi ülkeler yıllardır PKK’yi “özgürlük savaşçısı” olarak görüp destek veriyorlar...

Bu bir gerçek değil mi?

Ya işgal altındaki Irak?

Irak Dışişleri Bakanı Zebari Türkiye’ye geldi, Dışişleri Bakanı Davutoğlu’yla görüştü...

Zebari’yle Başbakan Maliki’nin PKK ve PJAK teröristleriyle mücadele yöntemi çok farklı...

PKK’nin Kuzey Irak’ta yuvalandığını sağır sultan biliyor...

Türkiye Kuzey Irak’a bir harekât yaparsa Bağdat yönetiminin tutumu ne olacak, ABD bu konuda ne söyleyecek?

Türkiye’nin tavrı çok açık:

“Sınırını korursan operasyon yapmam!”

***

Bağdat hükümeti bunca yıl topraklarını koruyamamış...

Bundan sonra korur mu yoksa Türkiye’yi oyalar mı?

Türkiye’nin Kandil’e kara operasyonu yapacağı gündeme gelince Başbakan Maliki’nin paniklediği izlenimini edindim.

Soğuk bir Münih sabahında yazımı yazarken, Almanya’daki kimlik tartışması ve göçün 50. yıldönümü geliyor aklıma...

Özgür Ulusoy, “Almanya’daki kimlik tartışması”nı derinliğine yazmıştı.

Türkler Almanya’ya uyum sağladı mı, sağlamadı mı?

Bu konu benim bildiğim yıllardır tartışılıyor.

Bir ara din dersleri ve “Alman İslamı”yla birlikte “uyum”, “eğitim” ve “ayrımcılık” tartışılıyordu...

Türkler Almanları, Almanlar Türkleri suçluyor...

Türklerin Almanya’da asıl sorunu eğitim, ayrımcılık, işsizlik değil mi?

***

Aynı sorun öteki Avrupa ülkelerinde yaşayan Türkler için de geçerli.

Ben Almanya, Belçika, Hollanda, Avusturya’da üçüncü kuşağın büyük bölümünün “kayıp kuşak” olduğuna inananlardanım.

Almanya’da yükseköğrenim gören gençlerin sayısı çok az... İşsiz Türkler azımsanmayacak kadar çok...

Konuştuğum Türklerden bazıları şöyle diyor:

“Elbet Almanya’da işadamı, sanayici olan Türkler var... Devlet memuru, doktor, mühendis, öğretmen, polis olanlar da var... Ama işsizler çok... Türkiye’ye dönmek istiyorlar sonradan vazgeçiyorlar. Emekli olanların büyük bölümü altı ay Türkiye’de altı ay Almanya’da yaşıyor...”

***

Münih’te hava buz kesiyor...

İstanbul’a dönme zamanı geldi...