Son 60 yıla bir bakın hep aynı fotoğrafı göreceksiniz... Hep aynı düşünce, korku, düşmanlık, kin ve nefret...
İç düşman yaratmak, birincil görevimiz...
Tüm darbeleri yapanlar Atatürkçü sözüm ona!
Ülkeyi sandıkla, silahlarla ele geçirenler, demokrasi ve özgürlükleri çiğneyip geçerken, Türkiye’yi geriye götürdüler.
Çok kahramanlar gördük!
Şimdi oturup düşündüğümde kimi muhafazakâr, kimi dinci, kimi yobaz, kimi sözde millici, aslında derin milliyetçi, faşist...
Öyle gizlediler ki kendilerini, bir kuşak iki kuşak geçti anlaşılmadı.
Tek amaçları vardı, başardılar:
“Toplumu sözlü kültürden yazılı kültüre geçirmemek!”
Böyle bir kuşatma altındaydık!
Hedeflerinde gerçek yurtseverler, aydınlar, devrimciler, sosyalistler vardı.
Kuytuluk yerlerde öldürdüler onları...
Bitmeyen bir “iç düşman seferberliği” hâlâ sürüyor yön değiştirerek.

***

Bir yandan yazımı yazıyor, o geçmiş yılların, benim kuşağımın, 70’lerin, o yıllardan sonra gelen kuşakların başına gelenleri anımsamaya çalışıyorum, bir yandan Haluk Çetin’in “Çaresi İsyan Olmuştur” CD’sini dinliyorum...
Ataol Behramoğlu’nun dizeleri beni uzak denizlere götürüyor.
Haluk Çetin’in bestesiyle ve gitarıyla yorumladığı türküler, dostum Altan Gördüm’ün okuduğu Nâzım Hikmet’in şiiri...
Ataol’un değindiği gibi Gezi Direnişi’yle yükselen devrimci isyan ve dayanışma ruhuna, müzikle destek bildirisi “Çaresi İsyan Olmuştur” albümü...
Bir öfke, aşk, hüzün, acı, kardeşlik, var oluş!
Pir Sultan, Karacaoğlan, Köroğlu, Dadaloğlu, Mahzuni, Veysel, Muhyi, Neşet Ertaş ve Muhlis Akarsu...
Haluk Çetin’i dinlerken, o hapislik günleri geliyor aklıma, baskı ve zulüm...
Bir isyan ruhunun alevi tüm bedenimi sarıyor...
12 Eylül darbesi öncesi geliyor aklıma...
Savcı Doğan Öz niçin öldürülmüştü?
Kontrgerillayı kıstırmıştı Öz.
Hazırladığı raporu kanıtlarıyla birlikte Bülent Ecevit’e vermişti...
İşte o yüzden!

***

Kontrgerilla, Beyaz Kuvvetler, gladyo...
Adına ne derseniz deyin, işin ucunda hep onlar vardır.
İlhan Selçuk “Ziverbey Köşkü” kitabında anlatır uzun uzun...
Muammer Aksoy, Bahriye Üçok, Uğur Mumcu, Musa Anter, Gaffar Okkan, Hrant Dink, Malatya Zirve Yayınevi...
Hepsi o derin ama bilinen güçlerin tezgâhıdır...
Tetikçiler kimi zaman faşist, kimi zaman köktendinci kimi zaman solcu, sağcı olabilir...
Bu çark böyle döner!
İntikam tohumları ekilir, bir süre sonra biçilir...
İç düşman yaratmak çok kolaydır...
Hep gündemde olan “iç düşman” Hrant Dink cinayetinde yargının önüne geldiği gün belliydi zaten...
İç düşman çok kolay yaratılır!
Halkımız bunlara inanır!
Yine halkımız kendi evreninde “iç düşman” yaratmak için çaba harcar!
Yıllar geçer, iktidarlar değişir ama gladyo yerli yerindedir...
Asker ve sivil bürokraside olan kolları, düşmanları çoğaltmak için seferber olmuştur.
Günümüzde yaşanan da budur!
Kimse kimseyi kandırmasın...
Darbelerin öncesi ve sonrası unutulmasın!

***

Yaşadığımız coğrafyanın binlerce yıllık tarihini, kültürünü yok sayıp, kardeşi kardeşe vurduranlar aramızda...
Kuşak kuşak çocuklar birbirini öldürürken, cinayetler işlenirken akıl ve ruh yitip gitmiş...
Çok canlar yanmış benim ülkemde, insanlar mezhep çatışmalarıyla komşularını öldürmüş.
Yargı, insanları suçsuz yere yargılamış, zindanlarda çürütmüş...
Suçsuzdan suçlu yaratılmış!
İntikam alınmış!
Düzmece kanıtlar, hücre, tecrit...
Bilmem Nedim Şener, Ahmet Şık ve Hanefi Avcı’nın Odatv davasındaki çığlığını duydunuz mu?
Soner Yalçın, Nedim, Ahmet, iki Barış niye yattı aylarca zindanda?
Bir zamanlar devletin en güvenilir bürokratı Hanefi Avcı ne diyordu mahkemede?
Anımsadınız mı?