Bir süre daha 30 Mart’ta yapılan seçim sonuçlarını tartışacağız...
Seçimin galibi AKP değil Başbakan Erdoğan.
Çünkü Erdoğan, “ya ben ya onlar” deyip rakiplerini o alana çekmeyi başardı.
Mağdur edebiyatı yaptı, yolsuzluk ve rüşvet savlarına karşı “çeteler, haşhaşiler” diyerek sanal bir düşman yaratıp onu gerçek düşmana dönüştürmeyi gerçekleştirdi.
Turgut Özal’ın 80’li yıllarda bir sözü vardı, ben onu anımsadım seçim öncesi süreçte:
“Benim memurum işini bilir!”
Artık ülkemizde memur değil, siyasetçi, bakan çocuğu işini biliyor...
Ne diyelim helal olsun!
Sanal düşman yaratmak bizim ülkemizde çok kolay bir yöntemdir...
Celal Bayar bu işin öncülerindendir:
“Bu kış Türkiye’ye komünizm gelecek!”
50’li yıllarda başlayan bu süreç 60’larda ivme yaptı. Bizim kuşak “Komünistler Moskova’ya” diye taşlandı ve öldürüldü.
70’li yıllarda da aynıydı...
90’lı yıllarda sosyalizm yıkıldı, duvarlar kaldırıldı...
Moskova’ya giden bizim sağcılar oldu...
Hani bizlere “Komünistler Moskova’ya” diyenler...
İş tuttular, komünist Rus kızlarıyla evlendiler, çoluk çocuğa karıştılar.
O dönemi atlattık...
90’lı yıllar Türkiye’nin daha karanlık bir dönemidir...
Faili belli ama meçhul kalan cinayetler... PKK, itirafçı, Hizbullah üçgeni; asit kuyuları; derin devletin Susurluk’ta ortalığa saçılması...
Türkiye kan gölüne dönmüştü...
Türk ve Kürt aydınları öldürülüyor, Güneydoğu’da örtülü bir savaş sürüyordu.
Kan akmaya başladığı zaman “bir avuç terörist” diyenler halkı oyalıyor, gerçeklerin üzerini örtmek istiyordu...
Kimi zaman barış türküleri söylesek bile, terör gün geçtikçe büyük kentleri vuruyordu.
Olan yoksul Türk ve Kürt çocuklarına, gençlerine oluyordu.

***

Geçmişi bırakıp bugüne dönelim...
CHP İzmir Büyükşehir’i, Karşıyaka, Konak, Çiğli, Foça, Bergama gibi çoğu ilçeleri kazandı, ama önemli sekiz ilçeyi kaybetti.
Kaybedilen ilçelerin ikisini MHP’ye, altısını AKP’ye teslim etti...
Aliağa, Kemalpaşa, Kınık, Kiraz, Menderes, Ödemiş, Selçuk ve Torbalı daha önce CHP’deydi...
Demek ki CHP İzmir’de 2009 seçimlerine göre 30 Mart seçimlerinde fire vermişti.
CHP oyları yüzde 5 düşmüştü!
Neden, niçin?
Bunda İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu ve kimi milletvekillerinin, genel başkan yardımcılarının büyük payı olduğu kesin...
CHP’liler gerçekler yüzlerine vurulunca kızıyorlar.
Çünkü kazanmayı değil kaybetmeyi seviyorlar...
Kendi kendilerine şu soruyu sorsunlar:
“Parti yönetiminde bir zafiyet var mı yok mu?”
Örgütlerin adaya göre tavır aldıkları, pek çalışmadıkları, belediye başkan adaylarının “ahbap çavuş” ilişkisiyle atandığı bir parti İzmir’de bile önemli ilçeleri yitiriyor.
Bu çok önemli!
İzmir; Kadıköy, Bakırköy, Beşiktaş, Sarıyer, Ankara Çankaya, Maltepe gibidir...
Büyük bir seçmen kesimi verecekleri başka bir sosyal demokrat parti olmadığından CHP’ye oy veriyor.
Aralarında yurtseverler, demokratlar, sosyal demokratlar, liberaller, sosyalistler var.
CHP kuş mudur, balık mıdır, nedir?
Güneydoğu’da yüzde bir; İç Anadolu’da Eskişehir dışında tek bir kent CHP’de değil.
Ege’de İzmir, Aydın, haydi Çanakkale’yi de içine alalım, o kadar...
Manisa MHP’de; Denizli, Uşak, Kütahya, Balıkesir AKP’de...

***

CHP yöneticileri burunlarından kıl aldırmıyor...
Aralarında deneyimli siyasetçi yok!
Antalya bu yüzden gitti!
İl ve ilçe başkanlarıyla küs belediye başkanları CHP’nin kaderiyle oynuyor...
Ankara’da Mansur Yavaş’ın seçimleri kıl payı yitirmesine sevinenler aldanıyor.
O oylar CHP’ye “kerhen” verilmiş MHP oylarıdır...
Önemli olan il genel meclisi oyları...
Cumhuriyet’te dün oranları yer aldı:
“AKP: 43.26, CHP: 25.76, MHP: 17.76”.
Evet!
CHP sosyal demokrasiyi ne zaman özümseyecek, insanlara umut veren bir parti olacak?
Olayın özü bu!