Yaşamın derinliğine dalmak, düşünceler ormanında dolaşırken umut devşirmek, ezenin değil ezilenin yanında olmak...
Köle hukukuna karşı direnmek, uygar toplum yaratmak, toplumu din kıskacından kurtarıp birey yapmak.
Ötekileştirmenin, zalimliğin egemen olduğu bir toplum geli-şemez, demokrasiyi ve özgürlük-leri yaşam biçimi yapamaz!
Yaşadığımız coğrafyada yü-reklerimiz, barış için gerçekten çırpınıyor mu yoksa bize mi öyle geliyor...
Türk olsun, Kürt olsun, Laz, Çerkez, Ermeni olsun...
Kendi kültür varsıllığımızı binlerce yıllık bir tarihin içinden çıkarıp “işte yaşam budur” diye-biliyor muyuz?
Azra Erhat’la A. Kadir’in Homeros’tan ortaklaşa çevirdik-leri “İlyada” Türkçemizin başucu kitabıdır.
O kitap beni tarihin derinlikleri-ne götürür. Troya’da eski ve koca duvarlardan ilkyazın yeşil bitkileri ve binlerce yılın kemirdiği toprak sarısı taşların arasından çıkan bir bilge, Akhaların savaşını anlatır.
Zaman böyle akıp gider söy-lenceler ırmağında...
İyonya uygarlığı Ege’yi kuşa-tır...
Troya’dan İyonya’ya, İda Dağı (Kaz Dağları) eteklerinden inilir, bir uygarlıkla yaşam güzelleşir... 

***

Köleci toplumlarda köleci hukuk olur...
Yaşını başını almış bir insan köleleşince, bencilleşir...
Çünkü o insan insan değildir, yontulmamış bir taştır.
Düzenbazdır, kendi çıkarları için yaşar...
Hayır, hayır!
Yaşadığını sanır!
O kişi güvenilmezdir, yol arkadaşlığı yapmaya kalkarsanız sizi satar!
Köleci düşünceye saplanmış, bencilleşmiştir. 
Azra Erhat, eski dilleri iyi bilen coşkulu bir kadındı. Eski ve yeni çağ uygarlıklarına vurgundu, 12 Mart döneminde gizli komünist partisi üyesi olarak yargılandı, tutuklu kaldı.
12 Mart bir köle hukukuydu, öncesi ve sonrası darbeler gibi. 
Bunun bir başka anlamı uygarlığın, kültürün kovuşturulması demektir, Türkiye’de bugün olduğu gibi... 
Bilginin eylemle ürünler vermesi, yaşadığımız topraklarda hep suç sayıldı ve sayılıyor...
Bilgi, birikim, bilinç olmayınca, bir yontu, bir resim suçlanıyor... İçine tükürülüyor, ucube deniliyor...
Eski Yunan ve Anadolu uygarlığının klasik ürünlerini Türkçe anlatmak, yazmak... Şiirsel bir dille anlatmak...
Başı çeken kişinin Halikarnas Balıkçısı Cevat Şakir olması onlara göre bir şey ifade etmiyor...

***

Anadolu kültürü İyonya’dan Mezopotamya’ya dek uzanır.
Özgürlük, tarih ve uygarlık kav-ramları kişiye çok şey öğretir!
Savaşları, barışları, aşkı, zalimliği... Edebiyatı, kültürü, müziği, sağlığı...
Kadın-erkek ilişkilerini...
Balıkçı’nın engin sezgisi tarih coşkusu, Azra Erhat’ın, Sabahattin Eyüboğlu’nun bilge kişiliği...
Hepsini bir araya getirdiğiniz-de, “uyanış çağı”nın fotoğrafı çıkar karşınıza...
Yurtseverlik!
Bilgelik!
Köle hukuku!
Hayat!
Geçmişin gerçeklerini, söylencelerini okumak, yaşadığın toprakları tanımayı sağlar, çevre bilincinizi artırır, köleliğe isyan edersiniz...
Bunu yapmak insanca bir davranıştır...
Demokrasi ve özgürlük!
Acılarla yaşayan toplumlar, “kana kan intikam” duygularıyla ayakta kalmaya tutsaktırlar...
İnsan, ikiyüzlü olmaz, ne yapı-yorsa, toplumdaki taşıdığı sıfat ne olursa olsun arkasından değil yüzüne konuşur!

***

Bir insan karamsar, hüzünlü, acılı olabilir...
Sakın ola ki umutsuz olmayın...
Umudunuzu yitirmeyin hiçbir zaman!
Bir hayat ağacına sarılın, çevrenizde mutlaka vardır...
Sizi köle yapmak isteyenlere karşı dik durun, direnin...