\n

İnsanlık tarihinin sayfalarını çevirdiğimizde nice ölümleri, acıları, umutları, hüzünleri bir arada yaşadığımıza tanık oluruz...\n

Zaten hep tanık olduk ve başka bir şey yapamadık!\n

Çocukların hiç sevilmediği, kimi zaman öldürüldüğü, zindana atıldığı, işkenceden geçtiği, sömürüldüğü toplumlarda yaşama sevincinin yok edildiğini gördük.\n

Biz, o çocuklarımızı babasız bıraktık, aç, çıplak, okulsuz...\n

Güzel memleketimizde o denli acılar yaşandı ki, yazdık çizdik, anlattık...\n

Kan kusarak, dağların yamaçlarında, yemyeşil vadilerde köyleri yaktık, boşalttık.\n

2013’ün ilk günü bugün...\n

Nice yıllara diyeceğiz, çocuklarımıza aydınlık bir yıl dileyeceğiz, umutlarımızın çoğalmasını isteyeceğiz.\n

Dayatmanın, baskının geçerli olduğu coğrafyada, kan gölünde yaşamayı sürdüreceğiz.\n

Şafağın ışıltısı, rüzgârın şarkısı...\n

Yaşam!\n

Sevgi!\n

Umut!\n

Bir süre sonra bunları bir kıyıya itip, nefreti, kini körükleyecek ve birbirimizi yiyeceğiz.\n

Akan kanın durmasını, barışı, kardeşliği unutacağız...\n

Barış değil savaş isteyeceğiz...\n

Yine emperyal güçlerin, silah tüccarlarının, çokuluslu şirketlerin tuzağına düşeceğiz...\n

***\n

Üniversiteli gençlerin, çocukların eylemlerini “terörist” olarak gören Başbakan Erdoğan, tüm AKP hükümeti, yandaşlar-mandaşlar; Filistinli sekiz yaşındaki kız Tamimi’yi nasıl bağırlarına basıp onu kahraman olarak gördüler.\n

Tamimi, büyüklerin cesaret edemediği bir eylemi gerçekleştirmiş, İsrail askerlerine kafa tutmuştu.\n

Televizyonlarımız sabah akşam Tamimi’yi gösterdi...\n

Tamimi, Türkiye’ye geldi, havaalanında alkışlarla karşılandı.\n

Övündük, gurur duyduk...\n

Aynı saatlerde ODTÜ’lü öğrenciler Ankara’da gözaltındaydı...\n

Başbakan ODTÜ yöneticilerine öfke saçıyor, öğrencilerin yasadışı örgütlerle ilişkileri olduğunu açıklıyordu.\n

Oysa biz çocuklarımızı zindanlara atıyor, Pozantı Cezaevi’ndeki o iğrenç olayın üzerine bile gitmeyi “vatanın bölünmez bütünlüğü” kapsamında değerlendirip üstünü örtüyorduk.\n

ABD, Irak’ı işgal ederken susan bizdik, kimi Arap ülkeleri gibi.\n

Adana İncirlik’te bir çocuğumuz ABD askerlerine “Çekin gidin topraklarımızdan” deseydi başına neler gelirdi, hiç düşündük mü?\n

Irak’ta ölenler, sakat kalanlar...\n

Merkezi Londra’da bulunan Uluslararası Kalkınma Araştırmaları Örgütü’nün hazırladığı rapora göre o işgal ve sonrasında geride sekiz milyon yoksul insan kalmıştı.\n

Yedi milyon okuma-yazma bilmeyen...\n

Bir milyon dul kadın ve bir milyon yetim çocuk...\n

***\n

İnsanlık tarihinin sayfalarını iyi okuyun, ey benim erken yatıp geç uyanan halkım...\n

Sevgi tomurcuklarının açtığı, güneşli ve aydınlık günleri yakalamak sizin elinizde.\n

Gözlerinizi iyi açın...\n

Sabahın yıldızlarıyla avunun, sadece ve sadece çocuklarınızın gözlerinin içine bakın, çok şey anlatıyorlardır size.\n

Uyanın artık uyanın!\n

Çokuluslu o silah satıcıları yok mu, görün onları görün!\n

Onlar Irak’ta, şimdi de Suriye’de Hasan’ı, Süleyman’ı, Perihan’ı vurdu.\n

Arap Ahmet’i işkencede öldürdü, zindanlarda işkence yaptı...\n

Irak’ta, Gazze’de, şimdi Suriye’de...\n

Sıra ne zaman gelecek İran’a, belli değil!\n

Ben, siz, onlar, hepimiz bu gerçekleri, ölümleri, acıları, içimizde duyumsamak zorundayız...\n

İyi düşünün ve karar verin!\n

Bu ölümlerin, acıların içinde kendimize bir yol bulabilirsek, kin, intikam, nefret duygularımızdan arınabilirsek aşamayacağımız engel yoktur.\n

***\n

Kana kan intikam diyerek hiçbir yere varamayız...\n

Gencecik insanlarımızı toprağa gömerken “silahsız siyasetin” demokrasiye açılan bir pencere olduğunu artık anlamalıyız.\n

Toprak genç bedenlere doymuyor!\n

Türk ve Kürt anaları ağlıyor...\n

“Asmayacağız da besleyecek miyiz” düşüncesi 12 Eylül’ün ürünüdür.\n

Yüzde 50’nin ürünü, tek adamlık, tek partilik “ben yaparım olur” düşüncesi olmamalıdır.\n

İkisinin arasında hiçbir fark yoktur...\n

\n