Gecikmiş bir saatinde günün, yaşama ilişkin ne varsa, sevgi kırıntılarıyla dönenen patikalarda bulup getirmek istiyorum.

Yalnızlığın dilim dilim olmuş o göğün altında, soğukkanlı, incelikli insanları çekiyor beni.

Konuşmak onlarla uzun uzun...

Gözlerinin içine bakmak...

Düşünceleri anlamak bir bir...

Geceleyin, bizim insanlarımızla konuşmak, sorunlarını dinlemek, kayıp çocuklarını arayan anaların sesinde onlarla dertleşmek.

19 adamın Bartın’da 14-15 yaşındaki kıza tecavüz etmesini ve yargının verdiği kararı bugün bir kez daha yazsam, acaba kim anımsar aylar önce yaşananları?..

“Anası babasından ayrılmış... Kötü yola düşmüş... Kız gerizekâlı... Tecavüz bir kez olmuş... İkisi tutuklu gerisi tutuksuz yargılanacak...”

14-15 yaşındaki kız çocuğuna tecavüz edenler şimdilerde özgür... Sahi anımsayan var mı bu olayı?.. Ve daha nice tecavüz olaylarını...

***

Türkiye’de hukuk sistemi, Türk olsun, Kürt olsun, Laz olsun, Çerkez ve Boşnak olsun, çocuklarımızı “örgüt üyesi” yaftasıyla suçlayıp, 10-15 yıl hapis cezası verirken, küçük kız çocuklarına tecavüz eden adamları “Zaten o gerizekâlıydı” deyip aklıyor.

Nerede adalet, hukuk, vicdan?

Yurdumun insanı bu yaşananları görüyor mu?

Gördüklerini pek sanmıyorum!

Adana’nın Pozantı Cezaevi’nde çocuklara neler yapıldığını hep birlikte gördük ama unuttuk!

Bu yaşananlar karşısında vicdanımız sızlamıyor...

Kadına şiddet bir türlü durdurulamıyor.

Güneydoğu’da şeyhler feodal düzenin önderi olarak işlevlerini sürdürürken, töre adı verilen vahşet kız çocuklarını öldürüyor.

Geceleyin bir fırtına, kurulan düşler, yok olan umutlarla birlikte dağılıp giderken, yaşamın o derin sularını anımsıyorum.

Cizre’de polis panzeri altında ezilerek ölen 13 yaşındaki Yahya Menekşe’nin annesinin çığlığını unutmam olanaksız:

“Vicdansızlar, oğlumdan ne istediniz?”

Böyle geçiyor günler, haftalar, aylar, yıllar!

Bir hüzün bulutu sarmış dört bir yanımızı!

Günter Grass’ın “Kasım Ülkesi”ne benziyoruz...

“Kasım ölüleri, rahat yatsınlar bırakın!

Bizim yaşayanlarla işimiz başımızdan aşkın

Ama bunlar onlar değil, onlar uyandı

ve katiller olarak yaptıkları aynısı,

Ne ödendi ne de vergi alındı karından

suçluluk yükünün, ben ondan tutukluyum işte.”

***

2010 yılıydı...

Siirt’te ilköğretim okulunda 4 kız öğrenciye yönelik “cinsel sömürü” iddiasıyla açılan davada müdür yardımcısı Fahrettin K. 46 yıl hapis cezası aldı. Tutuksuz yargılanan 10 sanık 2-10 yıl arasında değişen hapis cezalarına çarptırıldı. 10 sanık ise aklandı.

Bakalım ne kadar hapis yatıp çıkacaklar...

Kim bilir ne derin duygular içindesiniz bugün...

Vicdanınız sızlıyor.

12 Eylül öncesi cinayetlerde, katliamlarda rol oynayanlar dışarıya çıkıyor.

12 Eylül öncesi işlediği cinayetlerden üçüncü yargı paketiyle özgürlüğüne kavuşan Muhsin Kehya ne diyor:

“Pişman falan değilim... O gün öyle gerekiyordu...”

Biz hâlâ derin devleti, kontrgerillayı arıyoruz yıllardır. Kontrgerillanın tetikçileri birer birer tahliye olurken işte böyle konuşuyorlar.

Başbakan Erdoğan’a “minnet borcu” olduğunu dile getiriyorlar.

Bir temmuz sıcağında yelkenli gibi fora edilen umudum yitip gidiyor...

***

Gözlerimi sarmaşıklara dikiyor ve bir kıyı kasabasını düşlüyorum, Karadeniz’i seyrederken.

Bir ara kendi kendime mırıldanıyorum:

“Dünyanın orta yerinde şeytanın fırtınasını ışıkla parçalayan sendin!”

Tutuşan güçlerin inci çiçeklerini koparıyorlar.

Bilir misiniz çocuklar yaşamaz, yaşamaya alışır...

Oysa çocukların şakaklarında işkence izi, gözlerinde derin endişe var!

İyi bakın, göreceksiniz...