Gezi Parkı eylemleriyle ilgili davada 255 sanık yargılanıyordu. Karar cuma günü açıklandı...
Yargılanan 255 sanıktan 244’ü 2 ay ile 1 yıl 2 ay arasında değişen hapis cezasına çarptırıldı; kimi sanıkların cezası ertelendi, kimilerinin cezası paraya çevrildi.
İşin ilginç yanı dört doktor sanığa “camiyi kirletmek” suçundan 10’ar ay hapis cezası verildi.
Gezi Direnişi’ni anımsayın...
Biber gazından, tazyikli sudan kaçan gençlerin bir bölümü fenalaşıp Dolmabahçe’de Bezmiâlem Camisi’ne sığınmış, bizim havuz medyasının kuşları yalan haberler yapmışlardı.
“Camide içki içtiler, yok bilmem ne yaptılar...”
Ne içki içilmiş ne de bilmem ne yapmışlardı!..
İmam açıklama yapmış, yazılanları yalanlamış, sonra başına bin türlü iş gelmiş, yeri değiştirilmiş, olmadı başka bir kente sürülmüştü...
O imam şimdi nerelerde bilmiyorum...
Doktorlar, camide fenalaşan, yaralanan gençleri tedavi etmişlerdi...
Türkiye’de evrensel hukuk var mı, yok mu?
Sorun bu aslında...
Bir ülkede insanlar tutsak kılınmış, düşüncelerini ifade etmekten korkuyorlarsa, demokrasiden, hukuktan, özgürlükten söz edilemez.
Parasız eğitim isteyen ya da poşu takan üniversiteli öğrenciyi zindana atan zihniyet, demokrasi ve özgürlükleri amaç olarak değil araç olarak kullanır...
2015 Türkiye’sinde durum budur!

***

Düşünceyi ifade özgürlüğü salt gazeteciler için değil toplumun tüm kesimleri için geçerlidir...
Baskı, şiddet, sindirme, gözdağı!
Böyle bir kuşatma altındayız...
Türkiye’nin çoğulcu demokrasiye geçtiği yıllardan başlarsak baskıyı, şiddeti, gözdağını açık seçik görürüz.
Tarih kanla yazılmaz...
Hele hele, 1 Kasım’a yedi kala “beyaz Toros”lardan söz edip Kürt halkını korkutmak akla zarardır...
IŞİD’in karargâh kurduğu topraklarımızda elbet PKK terör örgütüyle mücadele edeceksin.
Bunu yaparken, Kürt seçmeni sindirmek ya da oyunu almak için, 25 yıl önceki faili meçhul cinayetleri anımsatmayacaksın...
Toplumun üzerinde baskı kurmak demokrasilerde olmaz...
Terör örgütleri, holding patronları, siyasi parti liderleri, asker-sivil bürokrat zaten yeteri kadar baskı kuruyor, taşeroncu kafa yapısı toplumda egemen oluyor...
Hele sen dur!
Arkanı dönüp bak...
Berkin, Ali İsmail, Ethem, Ahmet yürüyor...
Bu ülkede devlet, etnik, mezhepsel kimlik, din, inanç üzerinden yürüyüp insanları çiğneyip geçti.
Dini, inancı siyasette araç olarak kullandı çoğu zaman...
Darbeler yaptı!
Önce başkalarının acısına koşacaksın, sonra kendi acına bakacaksın...
Söyle bakalım, sen de vatana feda edecek misin kendi evladını?
Kutulu, çelik kasalı, dolarlı evlatlar çok bu memlekette...
Soygun, vurgun yapanlar çok!

***

Ne çabuk unuttuk Gezi Direnişi’ni! AKP iktidarının cemaatle birlikte daha beş yıl önce tezgâhladıkları oyunu, yağmur altında yürüyüp ıslandıklarını...
Gezi’de yine kol kola neler yaptıklarını!
Gezi çocukları ders vermişlerdi bize...
Hayatı, aşkı, sevdayı, tutkuyu, özlemi, barışı öğretmişlerdi ülkeyi yöneten-yönetmeyen siyasetçilere.
Hayata hazırlamışlardı bizleri...
Hayattayken biraz umudu, sevdayı, çiçeklerin kokusunu yaymışlardı yaşadığımız coğrafyaya...
Emeğin örgütlü gücünü...
Gezi’yi unuttuk, Roboski’yi de...
Eh Suruç, Ankara katliamı...
Unuturuz, unuturuz, hiç merak etmeyin!
İyi bir hayatın ucundan tutmaya çalışırken “feda” edilmiş evlatlar, kör terör, derin milliyetçilik, üzerine beyaz Toros’lar...

***

Giderek daha uzak, daha ıssız yere doğru; giderek bilinmezliğin sığ sularına yavaş yavaş...
Ellerindeki bıçakların farkına varmadan...
Giderek!
Yağma yok artık bunlara...
Korkmayacağız, sinmeyeceğiz!
Anlayana!..