Yaşadığımız coğrafya tüm dünyaya uygarlığı öğreten, değişik kültürleri barındıran topraklardır...
Biz toplum olarak bunun farkına ne yazık ki varamadık...
Bu topraklar, yaşamın mavi güneşinde, dağların, ovaların yeşilinde, çiçeklere, çocuklara, hayata can verir!
Bugün komşularımızda da bizim topraklarımızda da hayat giderek zorlaşıyor.
Salt şiddet ve güç üzerinden bir yapılaşma egemen olurken, savunmasız çocuklar, kadınlar, insanlar öldürülüyor...
Türkiye’de toplum ayrışıyor yani kutuplaşıyor...
Komşu topraklarda bombalar atılıyor, insanlar kurşuna diziliyor, köktendinci terör almış başını gidiyor.
Müslümanlar saflara ayrılmış, biri ötekini öldürüyor; bir başka grup Şiilere, Alevilere kıyıyor...
Bir İslam iç savaşı, Sünni- Alevi savaşı yaşanıyor!
Mezhep çatışmalarının sonu yoktur!
Mezhep çatışmalarından demokrasi ve özgürlük çıkmaz!
Bu katliamların, kıyımların, savaşların sonu yoktur!
Kan ırmağı aktıkça hem bizim topraklarımızda, hem komşu ülkelerin topraklarında olan masum insanlara oluyor.
Gerçekten bizim kardeşliğe, adalete, barışa, dayanışmaya gereksinimimiz, açıkçası inancımız var!
Arap Baharı derken sıcak ve bunaltıcı bir yaza girdik, demokrasi ve özgürlükleri unuttuk!
Demokrasi ve özgürlüklerin gökten altın tepsi içinde bize sunulacağını sandık!
Gördüğünüz gibi nohut, bulgur, zeytin, kara kömürle demokrasi gelmiyor...
12 yıl içinde bir arpa boyu kadar yol gittik!
Kendi kendimizi aldattık!
Kendi topraklarımızda adaleti, dayanışmayı, laikliği, demokrasiyi ve özgürlüğü topluma unutturduk...

***

Yaşananları; Türkiye’de yaşanan sancılı süreci, korku tünelini, acımasızlığı, vurgunu, soygunu, rüşveti, kıyımı, siyasal iktidarı, cemaati, usta gazeteci, arkadaşım Soner Yalçın “Kayıp Sicil, Erdoğan’ın Çalınan Dosyası” kitabında (Kırmızı Kedi Yayınları) çok güzel anlatmış...
Odatv davasından iki yıl Silivri zindanında yattı Soner Yalçın...
Daha doğrusu hayatından 2 yıl çalındı...
Kitabından bir bölüm aktarmak istiyorum:
“Kimseye artık, sağcı ya da solcu diye bakamıyorum; fikir namusu var mı, vicdanlı mı, ahlaklı mı, kişilikli mi?
Ölçüm artık bu insani değerler.
O nedenle diyorum ki:
Bu ülkede artık ahlak ilkeli olsun.
Kirliliğe bulaşmamış temiz insanlar kazansın...
Gezi Direnişi’nde öldürülen/ katledilen Ali İsmail Korkmaz’lar, Berkin Elvan’lar kazansın...”
Acaba kazanabilirler mi?
Bu soruyu sık sık sormalıyız kendimize...
Özellikle solun neden bölük pörçük olduğunu düşünmeliyiz...
Türk İslam ve Kürt İslam sentezinin neden ivme kazandığına bakmalıyız.
O derin devleti anlamaya çalışmalıyız... Bunun için Soner Yalçın’ın kitabını okuyup iyice özümsemeliyiz...
Sonra Soner gibi haykırmalıyız:
“Bugün Türkiye’de...
İki simge:
Berkin...
Bilal...
Aslında bize/hepimize...
İki Türkiye’yi gösteriyor...
Berkin, eve alınacak ekmeğin simgesi.
Bilal, evden çıkarılan paranın simgesi.”

***

Doğru!
Türkiye çok kirlendi, kirletildik!
Bugün Türkiye’de simgeler çok, emek hırsızları, rüşvetçiler, çalan çırpanlar çok!
Şiddet!
Baskı!
Zulüm!
Kıyım!
Çocuklarımızı kırdılar, vurdular, öldürdüler!
Uyduruk savlarla, sahte verilerle hayatlarını çaldılar...
Yetmedi! Dağlarımızı, ovalarımızı, koylarımızı, büklerimizi sattılar!
Demokrasinin laiklik temelinde yükseleceğini biz nedense anlatamadık topluma...
Ülke talancıların, yalancıların eline kaldı...
Soner Yalçın’ın yazdığı gibi Berkin Elvan “Özgür düşüncenin simgesiydi”, eve ekmek almaya giderken vuruldu ve 15 yaşında öldü.
Ülkemin toprakları, işte bu güzelim coğrafya uygarlığın dünyaya taşındığı topraklardır...
Binlerce yıllık tarih ve kültür...
Ahmed Arif, “Dağlarına bahar gelmiş memleketimin” dese bile gelmedi bir türlü!
Kavurucu bir yaz gelip çattı!
Ne laleler açtı, ne de papatyalar!
Kölelik sistemi, köle düzeni sürüyor benim yurdumda...
Emek düşmanları, hırsızlar, çeteler her yerde!