\n\n\n

Yılların getirdiği bir kırgınlık, duygusal bir kopuş... Hayatın yedi rengi üzerinde bir oyun...

Nedir bu oyunun adı?

Bilmece bildirmece, dil üstünde kaydırmaca...

Karşımda çarşaf gibi lacivert bir deniz...

Arkamda ağaçlar...

Bir eylül sabahında babaların, anaların, o minik çocukların gözlerinde bir gülümseme arıyorum...

Yazımı yazdığım saatlerde İstanbul’da Odatv davası başlamış, gazeteciler, sanatçılar “kalem atma” eyleminde bulunmuşlardı.

5’i tutuklu 13 kişinin yargılandığı davada, Soner Yalçın, Barış Pehlivan, Barış Terkoğlu, Yalçın Küçük ve Hanefi Avcı tutuklu olarak yargılanıyordu.

Kendi kendime hep sormuşumdur zaman zaman:

“Hanefi Avcı’nın Devrimci Karargâh Örgütü ve Odatv davasında ne işi var? Gerçekten Devrimci Karargâh Örgütü gibi bir örgüt var mıydı? O davadan yargılananlar ‘Bizi işkenceden geçiren bir polis müdürüyle birlikte nasıl yargılıyorsunuz’ dememişler miydi?”

Odatv iddianamesini dört-beş kez okudum...

Soner Yalçın ve arkadaşlarının yaptıklarının salt gazetecilik olduğunu yazmış, böyle bir yargılamanın neden yapıldığını hep sormuştum yazılarımda.

***

Çağlayan Adliyesi’nde önemli davalar görülüyor...

KCK’li olmakla suçlanan Kürt gazetecilerin ilk duruşması yapıldı ve iki genç gazeteci tutuksuz yargılanmak üzere salıverildi.

Bu davada 36 tutuklu gazeteci var!

Hem Odatv hem de KCK davasından yargılananları, Milliyet yazarı Kadri Gürsel’in deyişiyle “O gazetecileri sevmezseniz de olur ama düşünce özgürlüğü” adına onları savunabilirsiniz.

Türkiye’de gazetecileri, üniversite öğrencilerini, çevrecileri yaptıkları eylemlerden, yazılarından ötürü “terör örgütü üyesi” olarak etiketleyip tutuklamak günlük işlerden...

Eğer Fenerbahçe Kulübü Başkanı Aziz Yıldırım’ı önceki gün NTV’de izlediyseniz, nasıl “çete başı” yapıldığını anlamışsınızdır.

İki ayrı davada yargılananların ideolojik görüşleri farklıdır...

Hele hele Odatv davasında yargılanan Hanefi Avcı’nın dünya görüşü Soner Yalçın ve arkadaşlarıyla hiçbir zaman örtüşmez.

Bu bir “öç alma” davasından başka bir şey değildir...

Her iki davanın iddianamesine baktığınızda, kanıt olarak sanıkların “terör örgütü üyesi” olduğuna ilişkin ortak suç kanıtı; haberler, yazılar için ön çalışmalardır...

Ben böylesine saçma sapan bir iddianameyi 12 Eylül döneminde bile görmedim.

***

Kürt sorununa ılımlı bakmak ya da pek çok faili meçhul cinayetlerin izini sürmek demokrasilerde suç mudur?

Soner Yalçın’ın, beni çok seven (!) Yalçın Küçük’ün yazıları, kitapları, konuşmalarıyla hangi demokratik ülkede terör örgütüyle bağlantı kurulur.

Gazetecilik çalışmalarının kanıt olarak gösterildiği, meslektaşlarımızın yıllardır zindanda yattığı bir ülkede liberal geçinenler, niçin demokrasi ve özgürlük adına Odatv davasından yargılanan arkadaşlarımıza sahip çıkmıyorlar?

Burada acı olan bu!

Odatv, hem AKP iktidarına hem de cemaate karşı yayın yaptı...

Suçları bu mu?

Eğer Türkiye’de demokrasi ve özgürlükleri savunuyorsak, bu ve benzeri davalara karşı tavrımızı açıkça ortaya koymalıyız.

Odatv davasıyla ilgili TÜBİTAK raporunda ne yazıyor:

“... Bilgisayarlarda zararlı yazılımlar bulunmuştur... Ancak bu dokümanlar bilgisayarlardan silinmiş...”

Kim sildi bunları, neden silindi?

Birileri yüklemiş kanıtları ve yine birileri silmiş...

Bugün Türkiye’de iktidar yanlısı gazetelerde çalışan meslektaşlarımız da kovuluyor işlerinden.

Demokrasi ve özgürlük, bir gün herkese gerekir!

***

Sıcak bir günün öğle saatlerinde yazımı noktalarken, Odatv davasının tutuksuz sanıklarından Müyesser Yıldız’ın “Vatan yahut Silivri” kitabını okuyorum...

Soner Yalçın’ın deyişiyle; elini bile sürmediği saptanan bilgisayarındaki kaynağı belirsiz belgeler yüzünden yaklaşık 16 ay hapis yatan Yıldız, Silivri’de geçen günlerini anlatıyor kitabında.

Gözlerimde bir yağmur bulutu, karşımda lacivert deniz...

Bakıyorum bir süre...

Bir sözsüz oyunu izler gibiyim...