F.Bahçe, 1461 Trabzon’la oynuyor. Tribündeki F.Bahçeli bağırıyor; “Beşiktaş,.........”, Beşiktaş-Olympiakos basketbol maçı. Beşiktaşlı sesini yükseltiyor, “Ayağa kalkmayan Fenerli olsun”, “Fenerbahçe sen bizim kö....”. Gördüğünüz gibi işin çivisi çıktı. Futbol sahaları, salonlar, her yerde şiddet, tepki, küfür çabası... Sözüm ona 6222 sayılı kanun var. İyi var da uygulayanlar nerede?.. Holiganizm aldı başını gidiyor. İnsanın olup bitenleri gördüğünde tüyleri ürperiyor, kanı çekiliyor. Geçmiş zamanda, İnönü Stadı’ndaki bir maç öncesi arkadaşımla buluşmak üzere eski açık tribünün önünde randevulaşmıştım. Ben önce gittim, beklemeye koyuldum, maç kiminleydi hatırlamıyorum ama tek bildiğim Beşiktaş taraftarının gerginliğiydi. Polis sarmıştı her yanı. Kulağımı sıyıran içi dolu bira şişesi yanı başıma düştü, kırıldı. Kafama isabet edebilirdi, o gün bugün tövbe ettim kalabalık ortamlarda bulunmamaya. Emniyette çok kez şahit oldum taraftarların üzerlerinden çıkan muşta, döner bıçağı, çakı vb. yaralamaya yönelik aletlere. Futbol sahaları oldu savaş alanı. Beşiktaş, F.Bahçe, G.Saray dostlukları bitti, raflarda artık. Hadi bir F.Bahçeli üzerine formasını geçirip dolaşsın bakalım Beşiktaş’ta ya da bir Beşiktaşlı yürüsün Kadıköy sokaklarında. Buna imkân var mı?..

Beşiktaş’ın maçlarını Kadıköy’de oynayacağı söyleniyor. Sarı - Lacivertli yönetim kucak açmış. Nasıl olacak bu iş? Bugün F.Bahçe’nin düşmanı o kadar çok ki, kim gelirse gelsin Saracoğlu’nun koltuklarını kırar, döker. Her defasında Beşiktaş, F.Bahçe’ye ‘hasar’ parası ödeyecek. Bu başlı başına külfet. Toplum psikolojisi berbat bir görüntü çiziyor. İşte F.Bahçe’nin aldığı cezalar ortada. Yapanlar kendi taraftarı. Daha biz neyi tartışıyoruz, öyle değil mi?.. Hey gidi eski günler hey... Hayatta olanlar hâlâ anlatır. Anıları dinlemek elbette güzeldir. Oynadıkları zemin, çamurda ağırlaşıp gitmeyen meşin yuvarlak, gel o topa kafa vur, mümkün mü ama vuruyorlarmış. Kimi zaman çorapları olmamış. Ayakkabıları yırtılmış. Neler, neler... Tribün dostlukları, saygı, sevgi, kardeşlik hep ön plandaymış... Ya şimdi? Bazıları ısrarla deplasman yasağı kalksın istiyor. Nasıl bir zihniyettir bu. Analar, babalar, çocukları maça giderken büyük tedirginlik duyuyor, kafalarında bir çok soru işareti oluşuyor, haksızlar mı? Hele ana yüreği... Hâlâ yasak kalksınmış, yuh!.. Ben bunu söyleyenlere ‘küçük beyinliler’ yakıştırması yaparım arkadaş. 2011 yılındaki Beşiktaş-F.Bahçe maçını anımsayalım. Sarı - Lacivertliler eski açık tribünün altındaki büyük kapıyı zorlayıp içeri girmişlerdi. Polis, müdahalede gecikmedi, peki ya geç kalınsaydı? O gün faciadan dönüldü.

Bir tarafta Samet’in Beşiktaş‘ı, diğer yanda Kocaman’ın Fenerbahçe’si. Heyecan dorukta, maç başlıyor. Fenerbahçe’nin oyunda belirgin üstünlüğünü görüyorum. Beşiktaş için aynı izlenimim yok. Amatör takım gibi mücadele ediyorlar. Tartışmalı pozisyonlar var. Öncelikle Webo’nun attığı gol son derece temiz ve de tartışmasız. Yardımcı hakem neden ofsayt verdi anlayamadım. Yine İbrahim Toraman’ın Webo’ya yaptığı kasıtlı sert hareketin karşılığı kart olmalıydı. Bunu da Mete Kalkavan es geçti. Sow golü attı, 1 - 0 oldu. Arkası gelebilirdi, olmadı, atamadılar... Biraz hovardaca davrandılar. Geriye çekilmeleri anlamsızdı. Nitekim ev sahibi golü böyle buldu. 1 - 1 bana göre ilk 45 dakikanın hakkı değildi. Emre, Fernandes futbollarıyla göz kamaştırdı.

Sahada futbol oynanıyor, yerinde güzel güzel otur maç izle. Pet şişeleri, bayrak sopalarını atmak neyin nesidir? Avrupalı böyle mi yapıyor? Niang’ın golüne şapka çıkartılır. Fazla geçmedi Sow 2 - 2 yaptı. Bu yarı daha keyifli çünkü Beşiktaş da oyunun içinde. Kalan sürede karşılıklı ataklar yaşandı, bir Fenerbahçe bir de Beşiktaş golü aradı. Ancak son dakikada Siyah - Beyazlılar Olcay ile fileleri havalandırdı. Futbolun adaleti yok. Hak eden F.Bahçe’ydi ama Beşiktaş kazandı.