Basın tribününe girdiğimde gözüme ilk çarpan, maraton tarafına asılmış “Biz şampiyon olacağız” pankartı oluyor. Fenerbahçe’de inanmışlık var. Bu futbolcusundan başkanına, yöneticisine, malzemecesine, taraftarına kadar böyle. 3 puan fark, kalan haftalarda o kadar önemli değil. Futbol sürprizlere açık bir oyun. Her an her şey olabilir. Maç önü 2 dakikalık tepkide “Türkiye laiktir, laik kalacak” tezahüratlarına, “Mustafa Kemal’in askerleriyiz” ilave oluyor. Sonra, yine hep bir ağızdan “Trabzon kümeye”... Bu kavga hiç bitmeyecek gibi görünüyor. Gaziantep’in yeni hocası Sergen Yalçın, ancak dün gece kulübede yoktu. F.Bahçe seyircisi, bir an önce golü istiyordu. Kayıp toplara tepkileri dahi oldu. Aynı Mersin İdmanyurdu maçında olduğu gibi. Nani, forvet arkası oynadı; Pereira’nın bana göre geç teşhisi. Kanatlarda Alper, Volkan etkiliydi. Ancak, orta saha sorunlu. Beklenen toplar hücum bölgesine zor çıkıyor. Bunun başlıca nedeni de aynı tarzda benzer oyuncuların olması.

Kjaer en iyisi
Tribünleri ayağa kaldıran gol, Kjaer ile geldi. Danimarkalı bu sezon tartışmasız F.Bahçe’nin en iyi yabancısı. Hollandalı van Persie’nin attığı ikinci gol için tam bir “usta işi” diyebilirim. Ama o da geç uyanan yıldızlardan... 500. maçında iki gol bir de asist yaptı. F.Bahçe kazandı, takibe devam ediyor. Sonuna kadar da Beşiktaş’ı kovalayacak. Dün, ülkemiz için önemli bir gündü. 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü 7’den 70’e kutlu olsun.