Size bu açık mektubu, yaşıtınız olduğum, iktisat fakültesinde belki de birlikte okuduğumuz için, ayrıca sizin o günlerdeki “Bağımsız Türkiye” söyleminden etkilendiğinizi düşündüğüm için ve en önemlisi, dürüst bir gazetecilik yapmak ve sizinle bazı durumları (haberiniz olmayabilir) paylaşmak için yazıyorum. \n

Tuncay Bey, ben grubunuzun Efes olarak sinemaya, tiyatroya yaptığı önemli yatırımları biliyorum. Ayrıca basketbol, açıkça söylemek gerekirse, sizin kurucusu olduğunuz grubun desteğiyle bugün gündemdedir. Yaptırdığınız meslek okullarını da biliyorum, hastanenizi de. \n

Siz çok önemli Türkiyeli bir grupsunuz, adınız bile anlamlı: “Anadolu Grubu.” Ancak size bazı geçeklerden söz etmek zorundayım. Grubunuzun adındaki “Anadolu” sözcüğü bana, müthiş bir yurtseverliği ve bu ülkenin kendine has coğrafyasından varolmuş bir şirketler grubunu çağrıştırıyor. \n

Müthiş saygı değer bir durum bu. Ancak bu saygı değer durum, Sinop’un dünyalar güzeli Gerze ilçesinde yapmak için neredeyse inat ettiğiniz termik santralla örtüşmüyor. \n

Size kimler ne söylüyor bilmiyorum, ama ben üç gündür, Gerze’de ve termik santralın yapılacağı Yaykıl köyündeydim. Size birkaç marjinal çevreci olarak sunulan kişiler, öyle birkaç kişi değil, bütün bir köy, bütün bir Gerze. \n

Yedi aydır Yaykıl köylüleri köyün girişine kurdukları çadırda sabahtan akşama, akşamdan sabaha nöbet tutuyorlar. Kadınlar, erkekler, çocuklar… Herkes nöbette. Ve üç kez öylesine büyük çatışmalardan geçmişler ki, jandarmanın ve polisin küçücük çocuklara, yaşlı ninelere biber gazı sıkıp ardından onları hunharca yere yatırıp dövdüklerinin görüntüleri var. Ben film atölyemde bu görüntüleri montajlarken -çünkü bir belgesel yapıyorduk- dayanamayıp ağladım.\n

Bir şeye daha ağladım, 5 Eylül’de sondajcıları (henüz ÇED raporu alınmamış ve yasal bir izin yok) durdurmak için göğüslerini siper edenlerin, biber gazını yiyenlerin, daha sonra aynı biber gazından etkilenen askerlerin yüzlerini limonlarla ovduklarını gördüğümde de ağladım. Limonlar çevre esnafı tarafından kolilerle olay yerine getirilmişti. Ayrıca esnaf gecenin birinden sabaha kadar süren ağır direnişte, coplanan, dayak yiyen kadınlar için kolonya, sargı bezi yollamıştı. \n

Zaten pek çoğu çevre hastanelere götürüldü. Pek çok kişinin raporları var.\n

Ve size söylemek istiyorum, burada bir ölüm kalım savaşı verilecek. Çünkü konuştuğum her üç kişiden birisi ölümden söz ediyor. Şöyle diyenler var: “Ölüm nedir ki, başka bir dünyaya geçmek. Eğer benim doğduğum, büyüdüğüm, âşık olduğum, ekmeğimi kazandığım bu topraklar kömür külüyle örtülecek ve ben kömür külleri arasında küçülmüş, içine kaçmış lahanalarıma ağlayarak bakacaksam... Ölüm gelsin bizi bulsun.” \n

Tuncay Bey, Gerzeli, Yaykıllı kadınları dinlemelisiniz. Ülkemizi bir atık cehennemine dönüştürecek termik santrallar konusunda, inanılmaz bilgililer. Bildiğim kadarıyla bu termik santralların kurulması için ciddi bir yabancı sermaye desteği var. Ayrıca devlet, ürettiğiniz elektriği kilowatı 13.3 sentten almak zorunda. Ama neden bu yabancı sermaye desteği ve neden devlet rüzgâr enerjisiyle elektrik üretenlerden elektriği kilowattı 7 sentten alıyor? Bu beni çok düşündürüyor.\n

Siz “Anadolu” Grubu’sunuz, bu ülkenin özsermayesisiniz; rica ediyorum bir ilke imza atın, direniş çadırına gidip oradaki kadınları, çocukları dinleyin, kömür küllerinin yığılacağı bölgedeki muhteşem tarım alanını bir görün, üstelik kuracağınız santral balıkların, balıkçıların deyimiyle “voli” alanlarını yani yumurtlama alanlarını yok edecek.\n

Yani önce balıklar gidecek, sonra kuşlar, sonra ağaçlar, sonra insanlar. Sizi bilmem ama ben bir ateist olmama rağmen vebal almayı çok önemserim. Gelin direniş çadırını birlikte kaldırıp en güzel halayları birlikte çekelim. \n

Yaşamınızda yaptığınız her şey buna değer. \n

Size sağlıklı ve torunlarınızla uzun ömürlü bir yaşam dilerim.