Hangi arşivleri açacaksınız, kimden özür dileyeceksiniz?

Devletin geçmişe dönüp dilemesi gereken özürler de bitmez, açılması gereken arşivler de bitmez.

Derin veya açıktan Türkiye’de devlet, her dönemde bu ülkede yaşayan birilerine karşı suçludur.

Dün de öyleydi, bugün de öyledir.

Bu suç bazen “hukuk” adı altında yargısız idamlarla olmuştur, bazen yargısız infazlarla olmuştur.

Bazen gizli saklı yapılmıştır, bazen açıktan açığa...

Kimi zaman üniformalı, yetkili, etkili kişilerce emir komuta ile yapılmıştır, kimi zaman kaçak görünen suçlulara ihale yoluyla...

Kimi zaman kafasına sıkılıp bir tarafa atılmıştır insanlar, kimi zaman anlı şanlı mahkemeler kurulup büyük davalarla tasfiye edilmiştir.

***

Bazen yerinden yurdundan zoraki sürgüne gönderilmiştir, bazen başka çaresi kalmayıp, yanına alabildiğini alıp başka bir diyara göç etmiştir insanlar.

Her dönemde bir sabah birilerinin evi şafak vakti basılıp zindanlara atılmıştır. Ne suç işlediği, suç işleyip işlemediği bile belli olmayan insanların çoluğu çocuğu yıllarca çile çekmiştir.

Şu kitabı okudu, bu dergiye abone diye yıllar yılı hücrelerde çürümüş, işkenceler görmüştür.

Her dönemde birileri, devletin yetkililerince ya da onların emrindeki kalemlerce hedef gösterilmiş, ya birileri görevden vazife çıkartıp onları katletmiş ya elinde o anda güç olan birileri bu görevi yerine getirmiştir.

***

Bazen devletin o anda kendisine tehdit olarak gördüğü bir “kesim”, bazen bir “görüş”, bazen “birileri” bu acımasız tasfiyeden nasibini almıştır.

Her gelen kendisine “tehdit” gördüklerini bir biçimde sindirmenin yollarını bulmuştur.

Kürt-Türk, Alevi-Sünni, sağ-sol, Atatürkçü-dinci hangi karşıtlık adı altında olursa olsun bu tasfiye süreci, aynı zamanda devleti ele geçirme süreci hiçbir dönemde bitmemiştir.

Sonra gün gelir, “birilerinden” özür dilenmeye başlanır. Gün gelir, “birileri”nin “onuru iade” edilir. Gün gelir, birilerine yeniden “anıt mezar” yapılır.

Bunlar yapılırken o sırada aynı devlet başka “birileri”ne aynı tasfiyeyi yapmaya devam eder ama...

O yüzden de Türkiye’de geçmişe dayalı hesaplaşma bitmez, kan davası bitmez, kavga, çatışma bitmez, bu ülkenin çocukları da bir türlü geleceğe bakamaz.